Wanneer je regelmatig blogt, ontwikkel je allereerste een schrijfritme. Dat is erg prettig, want schrijven wordt dan je tweede natuur, het wordt een wekelijks onderdeel, een soort ritueel in jouw leven. Daarnaast creëer je door
Ik ben dol op madeliefjes. Als kind kon ik zitten in het weiland met de pony naast ons huis. Er stonden wel duizenden madeliefjes in voor mijn gevoel. Wanneer ik mijn ogen sluit, zie ik
Ik loop door de ruimte met witgekalkte muren. Mijn voeten voelen de koele vloer, terwijl de felle ochtendzon strepen maakt in lucht. Mijn handen reiken naar de kop met espresso. De geur alleen al doet
We zaten moe op een houten vlonder in de namiddagzon. Na een 16 km wildernis-trektocht genoten we van het voldane gevoel, prachtige uitzicht, de vogels en het feit dat we ons huisje eindelijk hadden gevonden.
Een witte vlinder fladdert sierlijk om mij en de dromenvangers heen, de dunne transparante doeken lijken te dansen door de aangename warme wind. Ik zit en schrijf hier vanuit een zachte grijze loungebank, mijn geel
‘Waar ben je zo bang voor?’ vraag ik hem, nadat hij vertelt op te zien tegen de vaccinatie. ‘Nou de injectienaald komt in mijn personal space… en dan gaat hij nog een extreem stukje verder mijn private space in,
Elke ochtend staat ze me op te wachten bij de keukendeur, mijn kleine hondje Hera. Ze kan me zien aankomen en dan maakt ze letterlijk sprongetjes van vreugde. Niet eentje, maar twee of drie. Haar
Toen ik als jong kind opgroeide met mijn oudere broer en zussen, was het voor mij heel normaal dat zij beter en verder waren dan ik. Ze waren immers ouder. Ik was ‘maar’ het kleine
Na haar taaie transformatie is dit wat ze doet: de modder van haar schoenen lopen. Het is een uitspraak die er ineens is. Ik hoor hem mezelf al weken zeggen, misschien wel maanden. De modder
De draden dwarrelen om mij heen, als een rustige stromende massa. Ze bewegen vloeiend, ieder in een eigen vorm, ritme en kleur. Ik zit in het midden van de wervelingen en mijn handen ontvangen wat
Een bekende heerlijke zoete geur zweeft mijn neus binnen. Als ik omhoog kijk, ontwaar ik tussen hartvormige bladeren de trosjes frêle witte bloempjes van de lindeboom. Mijn gedachten gaan terug naar de oude lindeboom pal
‘Ontmoet mensen waar zij zijn’; dit citaat leerde ik ooit van collega Jessica, van wie ik vond dat zij een meesteres was in het aansluiten bij gesprekspartners. Ze liet net genoeg van zichzelf zien om
“Ik weet het niet meer. Het gaat allemaal zo moeizaam. En dat doet het al zo lang. Dus ik vraag me af of ik de handdoek in de ring moet gooien en er maar mee
Kranten, televisieprogramma’s (met name de actualiteiten en andere nieuwsuitingen) brengen meestal negatief nieuws. Vaak wordt het gezien als het meest boeiende en interessante nieuws. De effecten hiervan, op de lange termijn, daar wordt echter veel
Let jij erop? Hoeveel mensen jouw nieuwsbrief hebben geopend? Het is interessant om in de gaten te houden, want dan kun je tussentijds de nodige aanpassingen doen. Iedereen wil hogere openingspercentages van zijn nieuwsbrief en
Schrijf je hier in om wekelijks de nieuwste blogs te ontvangen.
