Het is bijzonder hoe honden op mensen kunnen lijken en de vergelijking met het opvoeden van kinderen in het oogt springt. Toen onze kinderen met kerst thuiskwamen was bijna het eerste dat ze plagend zeiden bij het zien van pleeghondje Jasper: “Heb je weer een derde kind, mam?” Onze oudste dochter zag dat mijn kleine hondje Hera jaloers reageerde als Jasper op mijn schoot sprong en zei lachend tegen haar jongere zus: “Ze voelt zich net zoals ik toen jij geboren werd!”
Je bent 9 jaar en komt in een asiel terecht
Vlak voor kerst kwam Jasper bij ons in pleegzorg, een 9-jarige boeren fox uit het asiel. Omdat hij te gestrest werd van de asielsituatie, nauwelijks nog at en daardoor sterk vermagerde. Op het veld en in de kennel hoorde ik hem soms huilen als een wolf. Zó graag wilde hij dicht bij mensen zijn. De eerste keer dat ik hem zag, stond hij in de weide, waar hij pardoes op mijn schoot sprong toen ik even hurkte om hem te begroeten. Hij drukte zich bibberend tegen me aan. Bij het poep scheppen volgde hij me op de voet, alsof hij zeggen wilde: “jij mag niet meer weg!”
De weken erna haalden we hem af en toe op voor een wandeling langs het strand. Super-alert op de omgeving was hij dan. Na verloop van tijd begon hij voorzichtig te snuffelen, een teken dat er meer ontspanning in hem kwam. Bij andere honden bleef hij liever een beetje uit de buurt.
Ons besluit was snel genomen
Op een avond was er ineens een berichtje in de appgroep van het asiel met de vraag of iemand Jasper in pleegzorg zou willen nemen. Ik las het voor aan mijn lief en ons besluit was snel genomen. Natuurlijk onder voorwaarde dat onze eigen honden Hera en Britt met hem overweg zouden kunnen. De kennismaking was snel ingepland en verliep goed. Eerst een wandeling, daarna los op de weide waar ze alle drie zo’n beetje in hun eigen bubbel rondstruinden. Ze maakten weinig contact, maar vlogen elkaar in elk geval ook niet in de haren, dus dat was een goed begin.
Gaat hij echt mee naar huis?
Thuis was het even iets lastiger, wat volstrekt logisch gedrag is als je weet dat honden nooit zomaar een vreemde hond toelaten in hun veilige hol. Ons huis is voor hen een veilige plek, bestemd voor de eigen roedel – het concept van bij elkaar op visite gaan is honden totaal vreemd. Jasper scharrelde ondertussen zo’n beetje om mij heen, kroop ’s avonds op de bank lekker tegen mijn lief aan en was een echte gentleman tegen Hera en Britt. Zijn stress nam af, hij begon weer te eten en trad alle nieuwe situaties nieuwsgierig en onderzoekend tegemoet. Wat een veerkracht heeft dit manneke!
Blijf bij me
Het enige wat lastig is voor Jasper is alleen zijn, dat heeft hij nooit geleerd. Ik schreef eerder de volgende blogs over verlatingsangst:
We laten Jasper met kleine stapjes wennen, te beginnen met hem aanleren dat hij niet voortdurend hoeft op te springen om ons achterna te lopen als we bijvoorbeeld van de kamer naar de keuken lopen. Hij mag rustig blijven liggen in zijn mand en kan ons gewoon zien via het raam in de deur. Weg is niet echt weg. Ook mag hij beneden blijven als ik boven de was ophang, dan kan hij me wel horen maar niet zien.
Jasper is ter adoptie
Hij heeft nu het geluk van hondengezelschap, dus helemaal alleen is hij nooit. Misschien is dat ook wel het beste voor zijn toekomstige gezinssituatie: een stabiele hond waar hij zich een beetje aan kan optrekken. Je kunt meer over Jasper vinden op de website van Dierenasiel Walcheren.
Overweeg jij om een hond te adopteren en zou je daarbij begeleiding willen? Ik help je graag in je keuzeproces. Stuur een mail naar susan@susanvanderbeek.nl en we plannen een belafspraak in.
4 reacties
Wat mooi dat Jasper bij jullie tot rust mag komen en hij zich veilig voelt. En lief van jouw roedel dat ze hem ook hebben opgenomen.
Heel fijn dat de klik er is met Hera en Britt!
Wat een mooi werk doe je toch, en hoe jij erover schrijft. Wat een heerlijk thuis en dat hij weet eet en ontspannen is. Benieuwd waar zijn gouden mandje zal staan, vanaf hier alleen maar goeds xxx
Dank je wel, Mo! Tijdens onze week vakantie op Gran Canaria mocht Jasper bij een lieve buurvrouw logeren en ook daar deed hij het super goed met haar honden en katten. Binnenkort een afspraak met een mogelijke adoptant, ik ben heel benieuwd!