We zijn in het buitenland met onze twee herdershonden en maken een wandeling door een prachtig licht glooiend, overweldigend groen landschap. Onze honden lopen heerlijk los en verkennen de omgeving. We genieten van hun blijdschap om de vrijheid die ze hebben. Dan is daar de ontmoeting met een grote groep andere honden. Ik hou mijn adem in, hoe zal dit gaan?
De honden maken kennis op hun hondse manier, geen greintje spanning of agressie. Nog voordat ik opgelucht adem kan halen zet één van de honden het op een lopen, waarschijnlijk achter een haas aan. De groep volgt hem, inclusief onze eigen honden. We roepen hun namen en beginnen ook te rennen. Na een urenlange zoektocht vinden we ze uitgeput terug.
Ik gun mijn honden ultieme vrijheid
Met deze droom werd ik vanochtend vroeg wakker. Wonderlijk, onze beide herdershonden zijn al een aantal jaren geleden overleden. We namen ze nooit mee op vakantie naar het buitenland. En contact met andere honden ging zeker niet altijd heel soepel. Ik herken in deze droom wel mijn verlangen om mijn honden ultieme vrijheid te gunnen, een verlangen dat ik ook vaak hoor bij de mensen die ik help met de opvoeding van hun hond.
De tijd van de loslopende dorpshond is voorbij
De praktijk is dat we leven in een samenleving waarin honden niet zomaar overal hun gang kunnen gaan, omdat dat gevaar oplevert voor zichzelf of hun omgeving. De tijd van de loslopende dorpshond is hier echt voorbij.
Het doel van een begeleidingstraject
Het is mijn ervaring dat begeleiding van mensen met honden nooit over de hond gaat, maar altijd over hoe de verzorger naar zijn hond kijkt. Het doel van een begeleidingstraject is het vergroten van het welzijn van de hond en zijn verzorger. De dingen waar een verzorger tegenaan loopt met zijn hond vragen inzicht in wat er werkelijk speelt. Daarom kijk ik niet alleen naar de feiten die mensen mij vertellen (‘mijn hond is zo druk’), maar ook naar hun beleving ervan. ‘Hoe is dit voor jou? Wat raakt je, waar heb je het moeilijk mee?’ In gesprekken die we dan voeren komt er vaak ander oud zeer naar boven, waardoor het onbevangen kijken naar het gedrag van deze hond bemoeilijkt wordt.
Uitgangspunten bij mijn werk als hondengedragsbegeleider zijn:
- Een open houding, vriendelijk luisteren en spreken, compassie.
- Alles is er al, het gaat om zijn in plaats van doen. Kleine momenten van geluk zien en benoemen.
- Liefde voor mensen en honden, mensen helpen hun hond te begrijpen.
- Geweldloosheid, je gaat met je hond om zoals je graag wilt dat er met jou wordt omgegaan.
Luister jij wel naar je hond?
Voor alle mens-hond combinaties geldt dat een vertrouwensrelatie het allerbelangrijkste is. Het opbouwen van een connectie gaat voor op alle andere vaardigheden. Zorg dat je eerst je hond begrijpt en daarna zal je hond jou ook (een beetje) leren begrijpen. Je hond mag samen met jou de wereld leren ontdekken.
Door hondenogen bekeken
Deze zomer heb ik ruimte voor een aantal begeleidingstrajecten voor mens en hond. Wil je weten of mijn manier van werken bij je past? Je kunt een telefonisch kennismakingsgesprek van 20 minuten aanvragen via susan@susanvanderbeek.nl.
