Een van mijn favoriete bezigheden is wandelen. En dan bedoel ik echt wandelen, dus niet een ommetje. Hoewel dat laatste ook leuk kan zijn als je daardoor in je eigen omgeving op plekjes komt waar je nooit eerder was. Maar ik heb het nu over wandelingen tussen de 10 en 20 km met een enkele uitschieter naar 22 of 23 km. En in de nazomer elk jaar twee weken in de bergen, waarbij ik het liefst boven de boomgrens loop.
Werelderfgoedwandelingen
Inmiddels heb ik de afgelopen jaren al heel wat kilometers afgelegd. Wandelen op het strand, in het bos, in de polder en over de hei. Die wandelingen vind ik altijd op de Wandelzoekpagina. Ze staan er gegroepeerd per categorie, zoals: Groene Wissels, Trage Tochten, Themawandelingen, NS-wandelingen, Werelderfgoedwandelingen, Knopenrondjes en Seizoenswandelingen. Meestal begin ik bij een station en eindig daar ook. Omdat ik geen auto heb, is het wel handig om de trein bij de hand te hebben en ik heb het graag goed geregeld.
Het Romeinse Limespad
Er is nog een pagina waar je veel wandelingen kunt vinden: Wandelnet. Daar staan de zogenaamde LAWs of Lange Afstand Wandelingen en Streekpaden. Deze laatste lopen altijd in een rondje en bestaan uit meerdere etappes. Ik heb wel eens losse etappes gelopen, maar nog nooit een LAW helemaal. Dat moet maar eens veranderen dacht ik tijdens de feestdagen. Maar welke? Er zijn er genoeg en ze zien er allemaal aantrekkelijk uit. Na wat informatie gelezen te hebben bij verschillende tochten die me wel aanspreken, kies ik voor het Romeinse Limespad, een wandeling langs de grens van het Romeinse Rijk in Nederland. Hij is 275 km lang en loopt van Katwijk aan Zee tot Berg en Dal. Eventueel te verlengen tot Xanten in Duitsland. En hij is bovendien uitgeroepen tot Werelderfgoedwandeling.


Zelf de afstand bepalen
Ik ga naar de boekhandel en koop het boekje met de kaarten en routebeschrijving. Als ik thuiskom ga ik er eens rustig voor zitten met een kop thee. De tocht is onderverdeeld in 18 grotere etappes, die weer onderverdeeld zijn in 45 kleinere stukken, zodat je zelf de afstand kunt bepalen die je wilt lopen. Handig want ik wil een etappe niet te lang maken. Dan ben je alleen maar bezig om weer op tijd bij het eindpunt te zijn en vergeet je te kijken naar de omgeving.
Uit mijn comfortzone
Als ik de eerste etappe bekijk, zie ik dat hij niet begint bij een station en ook het eindpunt is geen station. Hoe ga ik dat doen? Ik kijk eens verder in het boekje in het gebied van de rivieren. Daar ben ik nog nooit geweest en ik zie geen station in de buurt van het begin- en eindpunt. Help! Zal ik die maar overslaan? Ik ben iemand die graag dit soort zaken goed voorbereid. En dat kan dus niet. Ik moet hiervoor uit mijn comfortzone komen en dat vind ik bij dit soort dingen best spannend. Want wat als je ergens midden in de polder staat of in de uiterwaarden en je ziet geen bushalte?
Hoe ga ik dit oplossen?
Een beetje boos op mezelf doe ik het boekje dicht. Dan ga ik toch niet! Maar zo werkt dat natuurlijk niet. Anderen doen het toch ook? En ik zal echt niet vermist raken in ons kleine landje. Laat ik eens beter kijken naar zo’n etappe waar het openbaar vervoer niet voor het oprapen ligt. Als ik goed, kijk zie ik dat er wel bushaltes staan of pontjes varen, maar dat ik er dan rekening mee moet houden dat er nog een flink stuk bij zal komen. En dat geldt voor het startpunt en eindpunt. Ok, dus toch maar doen. Ik wil dat toch graag?
In de verte hoor ik een trein
Afgelopen week heb ik een etappe gelopen met een vriendin. Wel bij een station begonnen en ook geëindigd. Voor de zekerheid, hè. We begonnen bij Utrecht Centraal en liepen via de Oude Gracht naar het Inundatiekanaal in Lunetten. Daar moesten we beslissen omdat het volgende stuk eindigt bij Fort bij Vechten, en daar rijdt beslist geen bus langs. We besluiten verder te lopen en komen uiteindelijk in Bunnik aan. Nee, niet bij een bushalte, maar bij de Kromme Rijn. En nu? In de verte hoor ik een trein en ik weet dat er een station is. Gaan we daar toch naartoe? En natuurlijk gaat het goed. Er staat zelfs aangegeven hoe lang het lopen is naar het station.
Ik ga ervoor
Het niet precies weten is voor mij best een dingetje. Ik ben dan gauw geneigd om te zeggen dat ik ook wel iets anders kan kiezen. Want waarom zou ik het mezelf moeilijk maken? Maar ik heb deze keer besloten om ervoor te gaan. Fingers crossed.
Dit delen:
- Klik om op LinkedIn te delen (Wordt in een nieuw venster geopend) LinkedIn
- Klik om te delen op Facebook (Wordt in een nieuw venster geopend) Facebook
- Klik om te delen op X (Wordt in een nieuw venster geopend) X
- Klik om dit te e-mailen naar een vriend (Wordt in een nieuw venster geopend) E-mail
- Klik om af te drukken (Wordt in een nieuw venster geopend) Print






