Je bent een optelsom van het verleden

Dat je verleden bepalend is voor het hier en nu kun je jezelf vast voorstellen. Herinneringen vormen een fundament van je identiteit. Herinneringen zitten niet alleen in je gedachten, maar voornamelijk in je lijf opgeslagen.

Cellulair geheugen
Ons lichaam slaat ervaringen op in de cellen die ons lichaam vormen. Dit noemen we ook wel cellulair geheugen. Bij de conceptie komen de zaadcel en de eicel, ieder met hun eigen geschiedenis, samen. Dit vormt de basis van jouw ontwikkelingsweg naar het bestaan. Dit nieuwe leven heeft vanaf het eerste moment bewustzijn. De cellen die gevormd zijn dragen vele herinneringen met zich mee, zowel van je vader als je moeder. Die ook weer verbonden zijn met hun familielijn.

Herinneringen
We hebben vele soorten herinneringen. Sommigen haal je zo weer naar boven, dit zijn vooral indringende herinneringen. Het kunnen hele fijne en prettige herinneringen zijn, maar ook traumatische ervaringen zijn indringend. Deze kunnen heel plotseling opkomen door iets wat in het heden gebeurt. Vaak komt er dan een flashback die je terugbrengt naar die ervaring alsof je er middenin zit. Dit kan veroorzaakt worden door triggers zoals geur, geluid, een opmerking die iemand maakt, of een gelijksoortige situatie als de traumatische ervaring die jij hebt opgedaan.

Wat is trauma?
Trauma is een ontregeling van je systeem. Een ervaring kan zo overweldigend zijn dat je hele systeem hierop reageert. Deze traumatische ervaring geeft een reactie in je zenuwgestel. De gebeurtenis is voorbij, maar de sporen hiervan zitten in je lijf opgeslagen. De staat van je zenuwgestel bepaalt hoeveel stress je aankunt. Dit verklaart waarom de ene mens een ervaring traumatisch vindt en de ander niet. Jouw zenuwgestel heeft bij overweldigende ervaringen traumasporen opgedaan.

Prenataal trauma
Deze sporen kunnen al ontstaan in de prenatale periode in de buik van je moeder. Wanneer zij gestrest is of veel onverwerkte traumasporen heeft, wordt dit overgebracht op het kind. Dit is een biologische reactie. Je bent één systeem dus gevoelens en ervaringen worden gedeeld. Dit zorgt voor ontregeling van je ontwikkeling. Het verklaart ook waarom de één een ervaring traumatisch vindt en de ander niet. Hoe stabieler de sfeer in de prenatale periode hoe steviger jouw zenuwgestel is.

Woordeloos onveilig
Wanneer je in de vroege kindertijd traumatische ervaringen opdoet, kun je hier nog geen woorden aan geven. Je kunt alleen maar voelen. Wanneer het gevoel te overweldigend is dan is een veel voorkomende reactie: dissociëren. Dit betekent dat je afstand neemt van de situatie. Een klein kind kan niet weglopen en heeft geen macht over de situatie. Je kunt alleen maar afstand nemen door te vluchten in andere werelden. Je aandacht verleggen naar een droomwereld waar je wel veilig bent. 

Lange termijngevolgen
Dat dit lange termijngevolgen kan hebben zie ik vaak terug in mijn praktijk. Mensen kunnen moeilijk voelen en contact houden met hun lijf. Elke onopgeloste traumatische ervaring laat zijn sporen na in het hier en nu. Het zit als het ware bevroren in je systeem. Dit zorgt ervoor dat je in je leven moeilijk in de flow komt. Alsof de energie stagneert. Je kunt je nog zo positief denken, maar wanneer het voelen er niet bijkomt, stroomt het niet.

Wat kun je doen?
Door de moed te hebben om te gaan voelen in je lijf kun je bevroren delen ontdooien, zodat de energie weer vrijelijk kan stromen. In mijn praktijk ontvang ik vele mensen die de moed hebben om in diepere lagen naar zichzelf te kijken. Ik noem dat ‘diepziel duiken’, daar liggen de parels die je leven mooi kunnen maken. In een bedding van veiligheid en vertrouwen kan er beetje bij beetje transformatie plaatsvinden. Er zijn verschillende stappen nodig, je kunt dit niet 123 doen, een quick fix bestaat niet. Gun jezelf om niet te snel te gaan. Heb geduld en liefde voor je jongere zelf.

Tijdreiziger
Door je mee terug te nemen in de tijd waar het trauma is ontstaan, kun je jezelf beter begrijpen. We zijn tijdreizigers we vanuit het nu naar het verleden kunnen reizen. Dit noem je ook wel regressie. Ik ben zelf ervaringsdeskundige van vele opgedane traumasporen, vooral in mijn vroege jeugd. Het heeft mij ongelooflijk veel opgeleverd om de bevroren, pijnlijke stukken in mezelf te laten ontdooien. Het is geen makkelijke weg geweest, maar ik ben heel dankbaar dat ik de moed heb gehad om dit te doen. 

Geef het niet door aan de volgende generatie
Hiermee heb ik ook mijn kinderen losgeweekt van transgenerationeel trauma. De pijn van mijn voorouders die ik ook heb meegedragen binnen mijn ervaringen is zoveel als mogelijk geheeld. Dit geef ik niet meer door aan mijn kinderen en dientengevolge zij ook niet aan hun kinderen. Mijn kleinkinderen groeien op in een bedding van liefde waarin ze kunnen zijn wie ze willen zijn. En dat is een heel mooi geschenk.

Neem contact met mij op
Mocht je meer willen weten en ook jouw bevroren delen weer laten stromen? Neem dan gerust contact met me op. Ik help je graag. Ik bied je een gratis inzichtgesprek aan van 30 minuten. Dan kunnen we samen kijken hoe jij de beste versie van jezelf kunt worden en blijven.

Over de auteur:

Foto van Anna Touw Smit

Anna Touw Smit

Psychosociaal therapeut

Zit je nog op koers of wil je het roer omgooien? Wie ben je? Wat zou je meer of minder willen doen? We worden vaak tegengehouden door ankers uit het verleden. Wanneer we deze oplichten kun je de toekomst ingaan op een manier die bij jou past. Het is mijn doel om mensen te begeleiden en terug op koers te brengen.

www.anna-smit.nl

Al haar blogs

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Wekelijkse nieuwsbrief

Schrijf je hier in om wekelijks de nieuwste blogs te ontvangen.