De booster gaf mij het antwoord

Eenmaal terug op mijn matras voel ik dat ik de booster tóch wil drinken. Hopelijk zal het tweede deel van mijn truffelreis me beter bevallen. Vorige week schreef ik dit blog over mijn deelname aan een truffelceremonie. Vandaag het vervolg.

De truffels deden hun werk
Nadat ik de beker heb leeggedronken ga ik weer liggen op mijn matras onder die warme zachte deken. Met het drinken van de booster zal ik nóg een laag dieper komen in mijn onderbewuste. Zullen de antwoorden dan nu komen? Na een poosje voel ik de draaierigheid weer, de truffels doen hun werk. 

Zij lijken engelen
Opeens hoor ik gezang, wat een prachtige stem! Een van de begeleidsters zingt en maakt muziek. De ander danst gracieus door de ruimte. Deze twee prachtige vrouwen lijken wel engelen!

Ik huil aan één stuk door
En weer komen de tranen, zonder dat ik weet waarom. Een van de begeleidsters brengt me een aantal keren een tissue om mijn tranen te drogen. Ik huil aan één stuk door, waarna ze de hele box met tissues maar naast me neerzet. Opeens voel ik een enorme druk op mijn hoofd. Het is een heel onprettig gevoel. Op het moment dat ik het niet meer uithoud, is het ineens voorbij. Wat heeft dit allemaal te betekenen?

Elke keer als ik naar hem kijk, schiet hij in de lach
Alle besef van tijd is weg. De stroom van tranen houdt eindelijk op. Om even later toch weer opnieuw te beginnen. Dit patroon herhaalt zich keer op keer. Naast mij ligt mijn lief. Elke keer als ik naar hem kijk, schiet hij in de lach. Het maakt dat ik het verdriet nog intenser voel, ik voel me eenzamer dan ooit. Tegelijkertijd realiseer ik me dat het zo precies goed is. We hebben tenslotte ieder ons eigen proces. 

Ik weet dat het waar is
Dan wordt het in mijn hoofd langzaam helderder. Een beetje beduusd realiseer ik me wat ik zojuist heb meegemaakt. Het leek wel een geboorte, mijn geboorte! Ik ben natuurlijk wel onder invloed, zou dit echt kunnen? Maar ik weet dat het waar is! Vandaag ben ik opnieuw geboren.

Het is een wonder dat we dit hebben gered
Mijn geboorte was destijds bijzonder, omdat ik als middelste kind van een drieling ben geboren. Mijn oudste zus en ik vormen een identieke tweeling. Met de kennis van nu weet ik dat het een wonder is dat wij dit hebben gered. Wij waren beiden ziek; zij had teveel bloedcellen en ik te weinig, waardoor ik na de geboorte een bloedtransfusie kreeg. Zeven weken bleef ik in het ziekenhuis. Vandaag heb ik ervaren hoe ziek ik was en hoe ik heb gevochten om in leven te blijven. Ik voelde vandaag ook de eenzaamheid, de angst en het verdriet van toen, die ik nooit eerder heb kunnen ervaren.

Het is glashelder
Die angst is als een rode draad in mijn leven blijven lopen. Bang dat de plek waar ik zo hard voor heb gevochten me weer afgenomen zou worden. Dat maakt dat ik altijd hard ben voor mezelf. Ik zie de patronen, het is glashelder! Mijn tranen zijn inmiddels opgedroogd. Een enorme hoofdpijn is hiervoor in de plaats gekomen. Ik laat alle ervaringen nog eens de revue passeren. Wát een reis! 

Beter dan therapie
Ik voel me weer helemaal helder. Om mij heen komen ook de andere deelnemers weer in het hier en nu. We eten samen en delen onze ervaringen. Ik vertel mijn verhaal en eindig met de woorden dat deze reis beter was dan therapie. Nog nooit ben ik in zo’n korte tijd tot het punt gekomen waar het daadwerkelijk over ging. Het lijkt erop dat mijn verdriet de blokkade vormde die ervoor zorgde dat ik geen richting kon geven aan mijn (werkzame) leven.

Inzichten integreren
Na de deelronde horen we dat de komende twee weken nodig zijn om de gekregen inzichten te integreren. Hiervoor is het belangrijk om goed voor jezelf te zorgen en te vertragen zodat je de signalen oppikt. De drie orakelkaarten, die ik aan het begin van de reis trok, kunnen hierbij behulpzaam zijn. 

• “See the big picture”
• “How do you approach your relationship to the invisible world, as it influences the visible?” 
• “Een nieuw verhaal. Jouw beslissing. Op één lijn. Alles komt samen”

Genoeg om te overdenken. Moe en voldaan gaan we naar huis.

Het laatste onderdeel van de ceremonie
Na anderhalve week worden we uitgenodigd voor een Zoom-meeting, het nazorgonderdeel van de ceremonie. We delen onze ervaringen opnieuw: welke inzichten zijn er? Ik deel dat ik de dag na de ceremonie naar mijn moeder ben gegaan. Tijdens de ceremonie voelde ik sterk dat ik dat moest gaan doen. Het was fijn, we hebben geknuffeld en op dat moment voelde ik een connectie die ik niet eerder had gevoeld. Ik voelde me veel lichter en blij. 

Wil jij ook een truffelceremonie ervaren?
Hoewel deze ceremonie anders was dan verwacht vond ik het bijwonen meer dan de moeite waard! Ik fantaseer hoe het zou zijn om dit nog een keer te doen en dan samen met mijn zus. Wat zou er dan gezien worden? Ben jij ook nieuwsgierig naar een truffelceremonie? Ik kan je truffel treatment van harte aanbevelen.