Het is een vrijdag in maart, ik rijd naar Tilburg en ben te vroeg voor mijn afspraak. Ik besluit nog even een ommetje te lopen. Mijn gedachten zijn bij het komende interview. Opeens lig ik languit op de grond – gestruikeld over een scheefliggende tegel. O ja, dat overkwam mij als kind ook altijd. ‘Brekebeen’ noemde mijn vader me dan liefkozend als ik weer eens thuiskwam met kapotte knieën. Nog voordat ik kan opstaan om de schade aan mijn handen en knieën op te nemen, hoor ik een lieve stem. “Gaat het, mevrouw? Heeft u zich bezeerd?” Een oudere dame kijkt me vanaf haar balkon bezorgd aan. Ik zeg dat het meevalt, bedank haar en loop verder. Constateer droog dat dit wel een erg letterlijke manier van landen is.
Even aan mijn moeder vragen
Ik zie het langskomen op social media, het project van Trudy Hommel en Marthe Walter. De titel ‘Even aan mijn moeder vragen’ doet me meteen denken aan het gelijknamige liedje. Ook komt de gedachte langs hoe mooi dat is, iets aan je moeder kunnen vragen. De mijne is al 57 jaar dood.
Er is dus ook plek voor dode moeders
Het project gaat over de eerste relatie in je leven: die met je moeder. Marthe en Trudy maken podcasts en blogs om deze relatie te onderzoeken. ‘Even aan mijn moeder vragen’ is voor mensen die de relatie met hun moeder, op aarde of in de hemel, vanuit een nieuw perspectief willen bekijken. Het is een plek voor inspiratie, vragen en vooral voor antwoorden. Mooi, denk ik, er is dus ook plek voor dode moeders.
Mijn verhaal als podcast
Ik krijg een uitnodiging voor een interview en Marthe stuurt me de interviewvragen vooraf. Ik besluit de antwoorden op papier te zetten als voorbereiding op het gesprek. Ik kies een mooi notebook van donkerrood ribfluweel, met een toepasselijke tekst erop: write everything down. Bijzonder hoe ook nu weer – net als tijdens het schrijven van mijn boek Hartmama – een scala aan emoties langskomt. Verlatenheid vooral. Het boekje gaat mee naar het interview, ik leg het binnen handbereik om er zo nodig nog even in te kunnen bladeren. Natuurlijk heb ik het geen minuut nodig, alles is er al.
Verlaat verdriet
Het is een heel ontspannen gesprek. Over hoe het is om op te groeien zonder biologische moeder, hoe ik ben omgegaan met mijn gestolde rouw, wat precies het gemis is als je geen herinneringen hebt aan je moeder. Of ik op haar lijk en hoe dan. Wat volgens mij de rouwetiquette zou moeten zijn voor verlaat verdriet. Hoe je zelf moeder wordt zonder moeder. Volgende week zondag, op Moederdag, komt de podcast online. Symbolischer kan niet: twee jaar geleden was de boekpresentatie van Hartmama op de zaterdag voor Moederdag.
Moeder-zonder-Moederdag
Als 9 mei voor jou een moeder-zonder-Moederdag is, steek dan een kaars aan, zoek een rustige plek op en luister naar Hartmama – De Podcast. Ter ere van onze moeders en van onszelf.
Wil je meer weten over ‘Even aan mijn moeder vragen’ of nu al andere mooie podcasts luisteren, ga dan naar https://evenaanmijnmoedervragen.com
