Bankpasfraude, maar dan anders

Een paar dagen geleden had ik een gemiste oproep op mijn telefoon. Ik zag dat het een onbekend nummer was uit het buitenland. Blokkeren dus, want dat vertrouw ik niet. Dit soort oproepen verschijnen met enige regelmaat, soms ook per sms. Maar als ik het nummer niet herken, is het zaak om niet terug te bellen. Hoe anders ging fraude zo’n veertig jaar geleden? Ik maakte het mee en denk er nog wel eens aan als ik zo’n telefoontje krijg. Wat een stress leverde dat op.

Ik rekende af met mijn bankpas
Zoals elk jaar werd ik op Moederdag verrast met kleine zelfgemaakte cadeautjes van mijn twee kinderen. Een tekening, een versje, een knutselwerkje en een dikke knuffel. Ik besloot dat we met zijn drietjes uit eten zouden gaan bij de Chinees. Lekker veel eten voor een betaalbare prijs en wat over was, kon je meenemen naar huis. Fijn, want ik had het niet zo breed in die tijd. Ik had gereserveerd omdat ik vermoedde dat het druk zou zijn op deze dag. We kozen iets van de kaart en voor we er erg in hadden stond het al op tafel. De kinderen genoten volop, want dit gebeurde niet zo vaak. Ik rekende af met mijn bankpas. In die tijd werd er dan een afdruk van je pas gemaakt, dat ging dan naar de bank en het werd van je rekening afgeschreven. Pinapparaten waren er nog niet.

Telefoontje van de bank
Na een paar dagen werd ik gebeld door een medewerker van de bank. Ik kende die persoon omdat ik al eens advies gevraagd had. Hij vroeg of ik mijn bankpas kwijt was, want er waren enorme bedragen afgeschreven. Nee, de pas had ik gewoon in huis en bovendien stond er niet veel op mijn rekening. Zweetdruppels stonden op mijn voorhoofd en ik raakte in paniek. De bankmedewerker vroeg of ik even langs wilde komen, zodat er een oplossing gezocht kon worden voor mijn bijna lege bankrekening. Trillend van de zenuwen kwam ik daar aan. Ik liet mijn pasje zien en er werd besloten dat ik een tijdelijke andere rekening zou krijgen waarop wat geld gestort zou worden totdat uitgezocht was, wat er gebeurd was. Het bleek dat de bedragen in Aziatische landen afgeschreven waren en hoewel er een limiet stond voor de afschrijvingen, was die ver overschreden. Ik kon wel janken. Had ik niet gewoon contant moeten betalen? Maar dat is achteraf praten en daarmee was het probleem niet opgelost.

Aangifte doen
Inmiddels had ik ook al bezoek gehad van de politie, omdat ik niet de enige persoon was waarbij dit gebeurd was. Ik moest aangifte doen tegen de eigenaar van het Chinese restaurant, want ze hadden onderzoek gedaan omdat het erop leek dat het daarmee te maken had. Ik vond dat vervelend; we hadden nooit eerder problemen gehad daar. Uiterst vriendelijke mensen en goed eten. Maart ik deed het toch, omdat ik flink in de problemen zat.

Recherche uit Rotterdam
Na een paar weken vertelde de politie dat ik bezoek zou krijgen van de recherche uit Rotterdam. Het bleek dat alle fraudegevallen voorkwamen in het westelijke gedeelte van het land en Rotterdam deed de coördinatie. Het was een omvangrijk onderzoek geworden.

Arrestaties
De eigenaar van het restaurant had in verband met de drukte extra personeel ingehuurd. Ik had wel gezien dat er een aantal onbekende mensen rondliepen. Maar verder had ik daar geen aandacht aan besteed. Tijdens het recherche-onderzoek was naar voren gekomen dat het ging om mensen die bij een criminele organisatie zaten. En het extra personeel behoorde ook tot die groep. De meesten daarvan waren inmiddels gearresteerd en zaten in voorarrest. Zelfs aan de andere kant van de wereld waren er arrestaties geweest.

Alle schade werd door de bank terugbetaald
Ik kreeg het advies om weer een afspraak bij de bank te maken. Zij waren inmiddels op de hoogte gebracht en moesten nu verder zorgen dat de gedupeerde mensen schadeloos gesteld werden. De tijdelijke rekening werd nu een permanente en ik kreeg een andere pas. Alle schade werd door de bank terugbetaald.

Ik was blij dat alles nu opgelost was maar bleef extra waakzaam. Mijn pas heb ik nooit meer afgegeven. En de eigenaar van het restaurant heeft uiteindelijk een extra etentje aangeboden. Hij had een flinke deuk in zijn imago opgelopen.

Over de auteur:

Foto van Willy Prins

Willy Prins

Kinderboekenschrijfster, storyteller, gepensioneerd basisschoolleerkracht, vrijwilligerswerker

Ik schrijf korte verhalen met een glimlach en/of om over na te denken. Als ik ga wandelen, houd ik ogen en oren open en de onderwerpen komen naar mij toe. Evenals tijdens mijn vrijwilligerswerk op de Spoedeisende Hulp en in de botanische tuin.

Al haar blogs

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Wekelijkse nieuwsbrief

Schrijf je hier in om wekelijks de nieuwste blogs te ontvangen.