Mijn vinger hangt boven de ‘verzenden’-toets. Ik heb een flashback naar het voorjaar van 2021. Naar de ochtend waarop ik ineens ‘Lunaris’ had afgeschreven en hoe het voelde toen dat moment veel eerder kwam dan ik had gedacht. Daar moet ik om grinniken, want ik had beter kunnen weten. Het epische verhaal over Efra is ontstaan vanuit iets dat ver aan denken en het verstand voorbijgaat. Het is een verbinding met een droomwereld die een magisch laagje legt over de wereld zoals wij die kennen. Dat maakt het fantasy-genre ook zo toegankelijk en herkenbaar.
En weer terug
In ieder geval: terug naar het moment suprême. De herkenbaarheid zit in de finaliteit van het moment. Ineens is het concreet en tijd om los te laten. En dat kan voor mij een dingetje zijn waar het om mijn schrijfsels gaat. Zo ook nu, want met deze e-mail geef ik mijn lieve vriend Niels voor ’t Hekke (creative designer) groen licht om de bestanden van ‘Lunaris’ door te sturen naar Boekengilde en de drukker.
Voltooiing
Ik zie dat mijn wijsvinger wat trilt en voel de ruimte die er nog is richting het toetsenbord. Misschien is het wat typisch dat dit een beladen moment is. Als lezer stond ik er in ieder geval niet bij stil hoe spannend het voor een auteur kan zijn om een boek uit te brengen. Nu weet ik beter! Bij het eerste boek ‘Insula’ was het een emotionele achtbaan waar ik niet op was voorbereid. Dit keer heb ik de tijd genomen om de laatste stappen met meer rust te zetten. Want het voltooien van een boek qua opmaak van het binnenwerk is erg veel werk. Het is hoofd-werk met focus op spelling en leestekens. Met een boekomvang van 355 pagina’s en 172.000 woorden was dat een hele kluif. Gelukkig had ik hulp!
Woelige tijden
De combinatie met corona, verhuizen, verbouwen, weer verhuizen van vakantiehuisje naar vakantiehuisje en vertragingen rondom leveringen voor de verbouwing hebben hun tol geëist. Ik moest zoeken naar de rust om met aandacht in ‘Lunaris’ te duiken. InDesign staat nu geïnstalleerd op mijn laptop en met Niels als mijn mentor en persoonlijke Mac-goeroe kon ik er goed mee uit de voeten. Nu is het moment daar en mag ik de opdracht geven aan Boekengilde om tot drukken over te gaan.
Wat is het toch?
Misschien vraag je je af wat het nu precies zo spannend maakt. Het heeft voor een deel met perfectionisme te maken. Dat is niet gericht op het verhaal, want dat voelt geladen en magisch. Het zit meer in de opmaak. Geloof me: als je zo’n omvangrijke tekst bekijkt, kun je wel bezig blijven. Gelukkig komt vanzelf het moment waarop ik mezelf een liefdevol zetje geef (en indien nodig een spreekwoordelijke schop onder de derrière) en het loslaat. Zoals ik al zei: een dingetje…
Standbeeld
Ik zit er waarschijnlijk als een standbeeld bij. Dat is weliswaar erg toepasselijk, maar manlief trekt vragend een wenkbrauw op en dat geeft me het laatste zetje. Dus laat ik met een gewogen beweging mijn vingertop zakken op de muis. Klik, verzenden, zoef.
De druk is eraf
Met mijn handen voor mijn ogen geslagen, slaak ik een luide kreun. Die moest er even uit en wordt gevolgd door een diepe zucht. Mijn lichaam laat het letterlijk los, de druk is eraf. Het is tijd. Tijd voor ‘Lunaris’ om uit te waaien en lezers urenlang leesplezier en verwondering te bezorgen. Tijd voor het verhaal om onder het licht van de zon en de maan de wereld in te gaan.
Als ik met mijn aandacht naar het verhaal ga, voel ik de omvang ervan en ervaar ik zekerheid en overtuiging. Er komt nu ook een nieuw vleugje schrijfhonger naar boven, namelijk om met het derde deel verder te gaan. Mijn hart maakt een sprongetje en ik krijg weer lucht.
Ik zeg alvast sorry
Het is wel op zijn plaats om alvast sorry te zeggen. Sorry…
- voor de uren die je gaat besteden aan het herlezen van ‘Insula’ om weer helemaal in de juiste sfeer te komen voor het spannende vervolg
- voor de late avonden en vroege ochtenden, omdat je niet kon stoppen met lezen
- voor de ochtendkaters als je tot diep in de nacht hebt liggen lezen
- voor de verbinding die je kunt gaan maken met jouw eigen droomwereld
- voor de tijd die je zult besteden aan het bewonderen van de maan
- voor de wellicht nieuwe wijze waarop je de natuur om je heen zult ervaren
Want een berg kan ineens een bewustzijn hebben. Een onweersbui zal geen vrees meer inboezemen, maar juist een brede grijns op je gezicht tevoorschijn toveren. Je zult meer oog hebben voor het goud in jouw leven. Je zult meer openstaan voor de magie om je heen en anderen daartoe uitnodigen. Simpelweg omdat dat het leven een beetje mooier maakt. Simpelweg omdat het kan. I wish you joy…
Voorinschrijving is geopend!
De planning (voor zover je kunt plannen tijdens Mercurius in retrograde) is een lancering van ‘Lunaris’ medio februari. Met een slag om de arm, maar je kunt wel alvast jouw boek reserveren. Ga naar mijn website voor de officiële voorinschrijving!
Dit delen:
- Klik om op LinkedIn te delen (Wordt in een nieuw venster geopend) LinkedIn
- Klik om te delen op Facebook (Wordt in een nieuw venster geopend) Facebook
- Klik om te delen op X (Wordt in een nieuw venster geopend) X
- Klik om dit te e-mailen naar een vriend (Wordt in een nieuw venster geopend) E-mail
- Klik om af te drukken (Wordt in een nieuw venster geopend) Print







Eén reactie
Ha Maaike, ik zie je bijna zitten, met je vinger boven de ‘verzenden’ toets. Wat fijn dat Lunaris de wereld in mag!