Vorige week schreef ik in mijn blog dat een boek schrijven hetzelfde is als trainen voor een marathon. En dat je denkt dat je doel is bereikt zodra je die laatste punt hebt gezet, of wanneer je jouw gedrukte boek in handen hebt, bijvoorbeeld op de dag van je boeklancering. Dat vraagt om toelichting en nuancering, om teleurstellingen te voorkomen.
Je boeklancering als een geboortefeestje
Een vriendin van mij organiseerde zelfs een geboortefeestje toen ze haar boek lanceerde. Inclusief beschuit met muisjes, een geboortekaartje, enz. Omdat zij het schrijven van haar boek echt had ervaren als de zwangerschap van haar verhaal. Het voelde ook kwetsbaar voor haar en die laatste loodjes (proeflezers, redigeren, bijschaven, achterflaptekst, vormgeving, drukwerk) vond ze pittig, dat viel tegen. Net als een bevalling. Vandaar haar geboortefeestje.
Nog nerveuzer dan voor je bruiloft
Veel van mijn klanten vergelijken hun boeklanceringsfeestje met een bruiloft. Vaak zijn ze nog nerveuzer voor hun boeklancering dan ze ooit voor hun trouwdag waren. Bijzonder is dat hè? Het zegt namelijk veel over hun zelfvertrouwen: gaat mijn boek gelezen worden? Hoeveel boeken ga ik verkopen? Zal al die tijd en moeite (en geld, in het geval van self publishing) die ik erin heb gestoken iets gaan opleveren? Ga ik waardering krijgen van anderen, van mijn lezers?
Van verlangen naar doel
En daar zit de crux. Je hebt het verlangen dat je aan den beginne had (dit verhaal moet de wereld in), omgevormd naar een doel, naar nieuwe verwachtingen. Een paar maanden geleden las ik glimlachend een post op LinkedIn van NLP-trainer Robin Stevens. Ik citeer het stukje van hem waarin hij ook de vergelijking trekt met trainen voor een marathon:
“Regendruppels tikken op je capuchon terwijl jij door modderige parken rent. Je app zegt dat je goed bezig bent. Je knie zegt dat je moet stoppen. Maar jij gaat door. Want: het doel. En dan, race day. Je staat in dat startvak met een banaan en een knoop in je maag, stijf van de zenuwen. Je loopt. Je zweeft. Je zweet. Je finishlijn komt dichterbij. Je klokt een tijd. Je juicht. Je huilt misschien. En drie uur later denk je: Volgende keer onder de vier uur. Alsof het niet al genoeg was. Alsof je brein zegt: “Leuk joh, door. Volgende!” Alsof het hele proces vergeten wordt zodra het doel bereikt is.”
De trots is van korte duur
Zo werkt het ook met je boek. Zodra je het in handen hebt – misschien een feestelijke lancering organiseert, om jouw succes met anderen te delen, of om gewoon lekker te stralen – voel je je even heel trots. Je ontvangt de felicitaties, de complimenten, signeert erop los… De adrenaline giert door je lijf. Maar dat is van korte duur. Daarna is het klaar. Het leven gaat door, je voelt je verplicht om ontzettend te gaan knallen met je boekmarketing (tenzij je uitgever dat voor je doet, meestal niet) en dan ebt dat euforische gevoel weg. Foetsie. Na een tijdje kijk je zelfs niet meer om naar dat boek, zo merkte ik bij mijzelf en veel klanten.
De magie zit niet in het behalen van de finish
En weet je hoe dat komt? Het proces was namelijk al geweest. Het schrijfproces wat het allerfijnst. Tijdens het schrijven dácht je wellicht dat de finish die boeklancering (en -verkoop) zou zijn. Maar nee, om Robin Stevens weer even te citeren: “De magie zat niet in het behalen van die finish, maar in het maken, het creëren. Dat was het goud. Dat was de beloning. Niet het doel, maar het doen.”
Lekker in de bubbel
Een boek schrijven is een creatief proces waarbij je in een heerlijke bubbel zit. Daarom hamer ik zo op het schrijfplezier, dat is het allerbelangrijkste, dat je ervan geniet. Het is ook een proces waarbij je veel leert over jezelf, grenzen verlegt, omdat je nieuwe kanten van jezelf ontdekt. Dat is verrijkend en met recht iets waar je trots op mag zijn.
Ben jij van plan om een boek te gaan schrijven en kun je daar wel wat hulp bij gebruiken? Ik ben graag jouw schrijfcoach, jouw stok achter de deur en ik maak je wegwijs in schrijvers- en uitgeversland. Of is jouw manuscript al (bijna) klaar? Dan kun je mij benaderen voor de eindredactie. Kijk hier wat ik voor jou kan betekenen.
Eén reactie
Heel herkenbaar! Ik heb mijn eerste boek nu 3 jaar geleden uitgegeven en jubbel nog steeds als ik weer een boek zelf mag versturen! Weer een ziel die ik bezieling mag geven. Ik dacht in het begin al heb ik 1 ziel geraakt met mijn boek, dan ben ik al blij. Nu weet ik beter dat ik vele dierenvrienden wil raken die het zwaar hebben bij het afscheid nemen van en de rouw om hun dier. In dit boek zitten magische en troostende woorden. Een boek met een zielenmissie is het mooiste wat er is, in mijn optiek. Dus ja… ik hoor je Marije en ondersteuning, begrip en sturing is dan heel fijn om van je te ontvangen!