Er is weer een nieuwe maand aangebroken en dus tijd voor de nieuwe maandkleur: rood. De kleur van onder andere: gewaagd, kom maar op, dynamisch, gedreven en van handen uit de mouwen. En waar kan ik dat nou beter vinden dan in een museum voor moderne kunst? Ik ga op pad naar het Moco Museum in Amsterdam.
Kunst voor een breed en jong publiek
Het Moco Museum is een particulier museum gevestigd in villa Alsberg aan het Museumplein in Amsterdam (en er is een vestiging in Barcelona). Het is een instituut dat zich toelegt op het exposeren van moderne en hedendaagse kunst. Het museum heeft als doel om deze kunst toegankelijk te maken voor een breed en jong publiek.
De afkorting Moco lijkt een beetje op MoMa, het museum van Modern Art in New York en ook op MOCA, het Museum of Contemporary Art in Los Angeles. Allemaal instellingen van wereldfaam.
Toekomstige vorm van moderne kunst
Het museum is opgericht door Lionel en Kim Logchies, eigenaren van een moderne kunstgalerie in het Amsterdamse Spiegelkwartier. Het is opgericht in 2016. De gedachte achter dit museum is:
“We use the power of art
to challenge the norm, champion the truth, open up minds,
and question the world around us.”
Er hangt werk van Banksy, Kusama, Marina Abramovic, Damien Hirst, Jean-Michel Basquiat, en verder NFT en Immersive Art. Deze laatste twee zijn digitaal en laten de toekomstige vorm van moderne kunst zien. Studio Irma en Andrés Reisinger tonen dit volop door beelden en licht die veranderen van kleur.
Een grote rode beer in de tuin
In dit museum zijn geen grote zalen waar je genoeg ruimte hebt om een tijdje stil te staan en het schilderij of beelden rustig op je in te laten werken. Maar dat maakt niet uit en ik begin gewoon te kijken. Zoeken naar rood vooral. Dat is niet moeilijk; als ik aankom bij het museum staat er in de tuin een grote rode beer. En binnen zie ik de kleur ook regelmatig terugkomen.
Het eerste schilderij dat ik zie is: het meisje met de rode ballon in de vorm van een hartje, van Banksy. Zo simpel, maar zo treffend door de eenvoud. Of het masker van de NFT Exhibition. Veel kleuren met daarbij lichte ogen (en ook die zijn veelkleurig).
Het springt als het ware van de muur
Wat opvalt is dat er heel veel felle kleuren te zien zijn. Ik heb de indruk dat dat bij andere musea veel minder aanwezig is. Kleuren zijn daar vaker donkerder, meer gedempt naar mijn mening. De moderne kunstenaar heeft meer lef, lijkt het. Het springt als het ware van de muur. Het is gewaagder en dynamischer. Overal zit beweging in.
Stoeltjes bekleed met knuffels
Op een van de verdiepingen zie ik drie kuipstoeltjes staan. Ze staan in een vitrine en ik denk dat dat een goed idee is, want ik hoor andere bezoekers al zeggen dat ze er wel even in zouden willen zitten. De stoeltjes zijn bekleed met knuffels: een grijze, een rode en een roze.
Digitale kunst tegenover traditionele kunst
Het meest bijzondere vind ik de digitale kunst; bewegende beelden waarbij de kleuren in elkaar overlopen. Dit effect wordt bereikt door heel veel spiegels en lampen. Het zijn kleine ruimtes en als je er binnenloopt, zie je jezelf in de spiegels tussen al die kleuren. Een bijzondere ervaring.
Ondanks de drukte geniet ik volop van deze ervaring. Ik kan me nu nog niet voorstellen dat kunst in de toekomst vooral digitaal zal zijn. Maar het is wel een mooie tegenhanger van de traditionele kunst en ik vond het beslist de moeite waard om hier te gaan kijken.
