In dit vrouwenweekend ontdek ik het jongetje in mij

Op donderdagmiddag staat alles gereed: twee workshoptenten met mooie decoraties, een grote tent met buffet, de keuken en de afwaskeuken ernaast. Op het plein voor de eettent staat een grote boom die schaduw geeft, want de weersverwachtingen zijn heel zonnig. En aan dat plein staat de bartent voor de drankjes en ijsjes. Er staat zelfs een vuurtipi waar het hout al klaarligt in de vuurschaal.

Die middag komen als eerste de twee andere workshopgevers aan, en Anja, onze keukenprinses. We bespreken nog wat zaken, vullen de goody bags en doen de finishing touch: het ophangen van de vrolijke vlaggetjes over het plein. Dan arriveren de vrouwen die zich hebben aangemeld. Tentjes worden opgezet, een camper neemt zijn plek in en degenen die een pipowagen of tent hebben gehuurd nemen hun intrek.

In je eigen kracht staan 
We starten met een welkomstdrankje en maken kennis met elkaar. ‘In je eigen kracht staan’ is een van de thema’s dit weekend. Elke vrouw heeft daarin haar eigen aandachtspunten. Voorzichtig worden die al uitgewisseld in combinatie met een persoonlijk verhaal over je eigen naam. En Nicole, onze tarot-expert, leest voor iedereen een kaart voor, waar de rest van het weekend regelmatig aan wordt gerefereerd.

De innerlijke vrouw
De vrouwen bewegen zich als een zwerm over het terrein; van hun eigen plekje naar een workshoptent of naar het plein om te eten. Op vele manieren zijn er contacten en worden er mooie verhalen gedeeld. Natuurlijk kijken we in een vrouwenweekend naar de innerlijke vrouw, die – als ze in haar kracht staat – wijs, reflecterend en in contact is met haar eigenwaarde.

Het innerlijke jongetje
We staan stil bij de innerlijke familie, het jongetje is er daar een van. Om de vrouw goed te ontdekken, hebben alle familieleden aandacht nodig. Mijn beeld van het jongetje is springen, rennen, veel grapjes maken en voortdurend wegrennen. Dat klopt, maar er is meer. Het innerlijk jongetje is ook creatief. Daar herken ik mij enorm in, dat heb ik niet eerder zo gezien.

Oermoeders
In een meditatie gaan we naar onze oermoeders, van vele generaties terug. Dat contact, die ervaring is de inspiratie voor een beeldje van klei dat we gaan maken. Bij mij komt voortdurend het woord ‘beweging’ naar boven; meebewegen met het leven lijkt mijn thema te zijn dit weekend. Er ontstaat een soort spiraal, een uit haar mand omhoog kronkelende slang. Die draait en beweegt, het voelt heel krachtig.

Een van de andere vrouwen maakt een zwangere vrouw die sterk in het leven staat. Een derde maakt een buik als symbool voor gevoel en dat omarmen. Een vierde creëert een soort knots als symbool voor haar eigen nieuw hervonden kracht. Hoe mooi zijn de verhalen die worden verteld bij de gemaakte creaties; zo persoonlijk, kwetsbaar en krachtig. 

Talking stick
Op een andere moment delen we iets meer over ons eigen thema met een talking stick. De spreekster heeft de stick in haar hand zolang ze aan het woord is. De anderen luisteren aandachtig. Geen vragen en geen gesprek, dat mag later, nu alleen luisteren. Het is intens en waardevol.

“Mijn eigen verhaal durven te vertellen, of mijn gevoel uitspreken zonder dat ik weet wat ik nu precies zeg, maar ik voel het zo” zegt Marlies. “Gewoon genieten en het twijfelen even weglaten” zegt Anne ietwat aarzelend. Een een ander vertelt dat ze bezig is met zichtbaar zijn, in haar werk en persoonlijkheid. En dat haar ogen wat geïrriteerd zijn waardoor ze haar lenzen soms moet verruilen voor haar bril, wat ze echt niet prettig vindt. 

Zo veel moois
Het weekend vliegt voorbij, we doen zo veel moois! We dansen meditatief op de vier windrichtingen, we zijn in het bos voor een quest (een spirituele bezinningstocht), we schrijven met elkaar en gaan op reis in een cacaoceremonie.

Zonnewende midzomernacht
Natuurlijk vieren we de langste dag van het jaar aan een mooie tafel met een groot wit tafelkleed. Versierd met lantaarns, onze kleibeeldjes, dennenappels, thee, mandarijnen, kersen en appels. We hebben ons feestelijk aangekleed met mooie jurken en we dragen allemaal het gouden hartje aan het witte koord uit de goody bag.

We eren het licht
Het weer is heerlijk zacht. We eren het licht – buiten én binnenin ons. Loslaten en bekrachtigen houden ons bezig. We zingen samen en verplaatsen ons naar het brandende vuur in de tipi. Naar eigen keuze mag het beeldje erin om sterker te worden. We sluiten de avond af als het donker is geworden. Met een glaasje wijn blijven sommigen nog even zitten op het plein aan de mooie tafel, nagenietend van deze mooie avond.

Prachtige ervaringen
Het is een weekend waarin ieder iets nieuws van haar eigen kracht (her)ontdekt. Ik ben heel erg trots dat we dit hebben kunnen doen met elkaar en geniet van de prachtige ervaringen die na afloop ook nog met mij worden gedeeld. Zoals Anke zegt: “Ik was in staat  om minder oordelend naar mezelf te kijken waardoor ik kon genieten van de interactie met de anderen. Ik ben blij dat ik erbij was.”  Of Shirley’s woorden: “Ik heb nieuwe manieren geleerd om zelfonderzoek te doen, en geoefend in het open blijven staan voor iedereen.” En Andrea schrijft: “Ik heb nieuwe vrienden gemaakt en bovenal van mezelf gehouden.” 

Het was al het harde werken meer dan waard! Ik geniet nog na. Volgend jaar juni weer een vrouwenweekend, ik weet het zeker!