De millennials gaan allemaal voor de 10

Wat moeten ze veel, de generatie na mij, of liever nog een eindje terug: de millennials. Wat bewonder ik ze in hun drive, hun wil om het goed te doen, hun kracht om zich staande te houden in de wereld van social media. Er is altijd wel iemand die het net iets beter voor mekaar heeft dan zij. Dus tobt ze door. Ze legt de lat nog een beetje hoger voor zichzelf. Ze moet goed doen, goed eten, goed leren, goed presteren; dit alles moet sustainable zijn en het liefst moet ze hierin nog excelleren.

De schaal van deugdelijkheid
Zo beleef ik de millennial vandaag de dag. Meer en meer werk ik met groepen professionals die superkritisch zijn op zichzelf, het leven hartstikke serieus nemen en elke stap die ze zetten wegen op de schaal van deugdelijkheid. Alles moet een 10 zijn. Superknap vind ik dat, juist omdat ik zelf nog wel eens kan denken ‘een 8 is goed genoeg’. Als ik dat dan zeg, tijdens een training bijvoorbeeld, zie ik een soort reflex door de groep gaan, zo van ‘als dat zou kunnen’. Ik zag het deze week weer tijdens een training Doeltreffend Beïnvloeden voor een groep junior adviseurs in de zorg.

Ontspanning is de key
Pacelle van Goethem zei het lang geleden al: “mensen leren pas als ze in ontspannen toestand zijn.” Ik ben het daar volledig mee eens. Ik kan tijdens trainingen de strakke praktijksituatie inzetten, waarin deelnemers volgens een vast patroon door het hoepeltje springen, maar ze leren er niks van. Pas in ontspannen toestand ben je bereid om het nieuwe dat je aangereikt wordt binnen te laten komen en aan te laten sluiten bij wat er al is. ‘Ontwikkelen in het verlengde van je natuurlijke gedrag’ noem ik het ook wel.

Zelfspot als ontwikkel-booster
Dat betekent ook dat je in al die ontspannenheid ‘voor gaas kunt gaan’ tijdens de training. Dat is goed; iets wat je tijdens een training fout doet, doe je in de praktijk al een stuk handiger. Met een zekere zelfspot naar jezelf kijken helpt daarin ook. ‘Ach, zie je, ik deed het weer?!’ Hoor ik vaak. En ja, dat is ook zo, want als je doet wat je altijd deed krijg je wat je altijd kreeg weten we al lang. De interventie die dan volgt is belangrijk. Als trainer ben je op dat moment van toegevoegde waarde om juist die handvatten aan te reiken die de deelnemer helpen om in het vervolg minder in de valkuil te stappen die hij/zij zo goed kent van zichzelf. Dát is persoonlijke ontwikkeling.

Probeer het uit
Mijn aanvliegroute is dan ook vaak: vanuit een ontspannen toestand mikken op een 10, zet alles in wat je hebt en met een beetje geluk haal je de 8. Voeg daaraan een beetje zelfspot toe, waardoor je nog meer ontspant, en mijn voorspelling is dat je dan heel dicht in de buurt komt van de 10!

Speel ermee, beschouw je werkveld als een speelveld en, als je durft, probeer hetgeen je leerde tijdens een training uit in een veilige ontspannen omgeving. Kortom, beschouw de hele wereld als een speelveld en lach om jezelf! Ik wens het de groep junior adviseurs die ik deze week begeleidde van harte toe. Ik heb er alle vertrouwen in dat dit gaat beklijven, zeker ook omdat de organisatie waarin ze zijn begonnen hen alle ruimte biedt om zichzelf, de wereld en het vak te ontdekken. Een feest om met deze toppers aan de slag te zijn; ook met de blik van een generatie (of meer) terug.