Er komt een moment, vaak stilletjes en onverwacht, waarop je je afvraagt: is dit het nou? Je hebt je leven redelijk goed op orde. Werk, relaties, verantwoordelijkheden, het loopt ogenschijnlijk allemaal op rolletjes. En toch knaagt er iets. Niet groot of dramatisch, maar subtiel. Een vaag verlangen. Een gevoel van aanhoudende onrust dat er ‘meer’ is, zonder dat je precies weet wat dat ‘meer’ moet zijn. Voor veel vrouwen die rond de veertig zijn, breekt zo’n fase van innerlijke heroriëntatie aan. Je voelt je zoekend, maar je hebt geen behoefte aan grote dogma’s, new age-jargon of spirituele goeroes. Je verlangt naar verdieping, maar dan wel met beide voeten op de grond.
Spiritualiteit zonder zweverigheid
Spiritualiteit heeft vaak het imago van wierook, witte gewaden en chakra’s. Daar is op zich niets mis mee als dat jouw taal en wereld is. Maar voor velen voelt het als een vreemde jas. Te mystiek, ongrijpbaar of simpelweg niet in lijn met je dagelijkse realiteit. En dus schuif je het idee van ‘spiritualiteit’ ver van je af. Maar wat als je ontdekt dat het niet groots hoeft te zijn, zweverig of ingewikkeld. Spiritualiteit kan ook heel klein, aards en praktisch zijn. Juist dan krijgt het betekenis. Omdat je er in het hier en nu een ervaring van maakt.
Kleine momenten van betekenis
Spiritualiteit begint niet bij een retraite in de bergen. Het begint bij bewust zijn. Bij stilstaan. Bij de kleine momenten die je niet kunt uitleggen, maar wel kunt voelen. Het zachte licht op je gezicht op een vroege ochtend. Een blik van herkenning met een vreemde. De vlinder die precies op het juiste moment voorbij fladdert. Synchroniciteit in momenten. Niet toevallig, maar een betekenisvolle samenloop van ervaringen.
Wanneer je leert afstemmen op dit soort signalen, verandert je blik op de wereld. Je gaat minder ‘doen’ en meer ‘ontvangen’. Minder controleren, meer vertrouwen. Meer voelen en minder in je hoofd. Je hoeft het niet te begrijpen ‘hoe’ alles werkt. Je mag het gewoon laten gebeuren.
Rituelen in het alledaagse
Een krachtige start hiermee is het creëren van kleine, dagelijkse rituelen. Niet uit plicht, maar als een anker. Een geniet-momentje voor jezelf. Rituelen verbinden namelijk je hoofd met je hart. Ze maken ruimte voor reflectie, rust en richting. Ik geef je wat voorbeelden:
- Ochtendritueel: Ga even zitten met een kop thee voordat je je telefoon aanraakt. Leg je hand op je hart. Haal diep en bewust adem en vraag jezelf: wat wil ik vandaag voelen?
- Dankbaarheid: Schrijf elke avond drie dingen op waar je dankbaar voor bent. Eenvoudig, maar met een diep gevoel van dankbaarheid die de essentie van die dag laat voelen.
- Natuurwandeling: Ga regelmatig naar buiten zonder doel. Alleen maar lopen. Kijk om je heen. Voel wat de natuur met je doet. Luister naar het gezang van de vogels.
- Kaart trekken: Niet als waarzeggerij, maar als spiegel. Een manier om jezelf een vraag te stellen waar je normaliter geen ruimte voor maakt.
Het hoeft geen uren te duren. Tien bewuste minuten kunnen al verschil maken in hoe je de dag beleeft.

Verbinding met de natuur
Tijdens een vakantie in Zweden trok ik elke dag een kaart uit de kaartenset ‘Dryaden: de boomgeesten met helende krachten’ van Tizziana Mattera.
Woorden als vertrouwen, harmonie, vriendschap, geduld, lichtheid etc. namen mijn partner en ik gedurende de dag mee. We spiegelden het waardewoord tijdens onze wandelingen in de natuur en praatten erover.
Het is in alle opzichten een verdiepende en verrijkende ervaring geweest. Een speelse, onderzoekende wijze van voelen die zich toonde in verschillende verschijningsvormen. En het bracht onze gesprekken op een dieper gevoelsniveau wat onze relatie versterkte.
Wat de natuur met je doet
De natuur heeft namelijk een kalmerende, helende werking. De natuur is ‘spiritueel’ zonder er woorden aan te geven. Een boom oordeelt niet. Een rivier stroomt gewoon. En als je daar regelmatig contact mee maakt door te wandelen in het bos, te zitten aan het water, met je handen in de aarde te woelen, bewust rond te kijken, herinner je jezelf eraan dat je deel bent van iets bijzonders.
De natuur nodigt je uit om te vertragen. Om een ander ritme te vinden. En om je intuïtie serieus te nemen, ook als je die jarenlang hebt genegeerd.
Spiritualiteit in je eigen taal
Je hoeft jezelf niet te veranderen om spiritueel te zijn. Het gaat er niet om dat je gelooft in engelen, astrologie of reïncarnatie. Het gaat erom dat je openstaat. Voor stilte. Voor verbinding. Voor het mysterie dat niet ineens verschijnt, maar wel tot je komt als je er ruimte voor maakt.
Jouw spiritualiteit mag eruitzien zoals jij het nodig hebt. Misschien is dat ‘journaling’ met een kaarsje erbij. Misschien is het een ochtendwandeling, of een gesprek met iemand die jou echt ziet. Er is geen vaste vorm, geen juiste manier. De enige voorwaarde is dat je voelt dat het klopt voor jou.
Wil je op weg geholpen worden?
Spiritualiteit is geen ontsnapping uit het dagelijks leven. Het is juist de bedding waarin je het leven ten volle kunt voelen. Met al zijn vragen, zijn rommeligheid, zijn schoonheid. Voor de nuchtere ziel is spiritualiteit geen vlucht, maar een terugkeer. Naar jezelf. Naar betekenis. Naar het diepe weten dat er ‘meer’ is en dat dat ‘meer’ al in jou zit. Je hoeft niets te ‘geloven’ je hoeft slechts te ervaren. Bewust aanwezig te zijn.
Heb je er behoefte aan om tot meer helderheid te komen wat jouw onrust veroorzaakt? Neem dan contact met me op via https://waardevol.me/contact/.
Dit delen:
- Klik om op LinkedIn te delen (Wordt in een nieuw venster geopend) LinkedIn
- Klik om te delen op Facebook (Wordt in een nieuw venster geopend) Facebook
- Klik om te delen op X (Wordt in een nieuw venster geopend) X
- Klik om dit te e-mailen naar een vriend (Wordt in een nieuw venster geopend) E-mail
- Klik om af te drukken (Wordt in een nieuw venster geopend) Print
Eén reactie
Mooi geschreven Jellie. Terug naar jezelf in een natuurlijk ritme.