Er ligt een hoop leed onder haar sjaal verborgen

‘Goedemiddag, ik heb gehoord dat in deze winkel een borstweefseltherapeute aanwezig is, bent u dat?’ De dame, een volle vrouw van ik schat begin 70, stapt de drempel over. Haar man volgt haar op de voet. Ze kijkt me onderzoekend aan terwijl ze een paar passen dichterbij komt. ‘Helpt u vrouwen die borstkanker hebben gehad?’ Door de manier waarop ze haar sjaal over haar borst en buik goed legt en deze stevig vasthoudt, begrijp ik dat er een hoop leed onder de lap stof verscholen ligt. 

Nergens kan ik slagen
Ik begroet het echtpaar hartelijk en leg uit wat ik kan betekenen voor een vrouw die een oncologisch traject heeft afgerond. Ik geef haar een flyer waarop de behandelingen die ik aanbied vermeld staan. Ze neemt hem aan, stopt hem in haar tas en zegt dat ze erover na zal denken. Vervolgens draait ze zich om en wil vertrekken. Haar man heeft echter nog meer vragen. ‘Wat doet u dan precies? Het litteken is zo hard en pijnlijk en ze kan geen enkele beha aan. We zijn overal al geweest, maar nergens hebben ze haar maat.’ De vrouw mengt zich opnieuw in het gesprek. ‘Nee, nergens kan ik slagen. Na de operatie is er een enorm verschil in grootte ontstaan. Elke beha die ik aandoe, trekt scheef. En een te strakke kan ik ook niet hebben, want mijn buik is veel te veel opgezet. Ik ben zo ontzettend aangekomen door de medicatie en alles wat er is gebeurd.’ Nogmaals schikt ze de sjaal in de gewenste positie. 

Alles verhullen met een sjaal
‘Ach… kijk ook maar even’, zegt ze vervolgens, terwijl ze me een blik gunt op haar borsten en buik. Door haar gesloten jas heen zie ik dat ze inderdaad geen beha draagt. Het verschil tussen beide borsten is aanzienlijk. ‘Ik wil zo graag een beha dragen. Nu verhul ik alles met deze sjaal, maar dat is eigenlijk ook geen doen.’ Ik knik begripvol en stel voor om mee te lopen naar de paskamer. Misschien heb ik iets in mijn collectie wat haar kan helpen. Ze kijkt haar man vragend aan. Ze wil zó graag, maar is ook al enorm vaak teleurgesteld dat ze het beu is om nogmaals iets te proberen. Haar man hakt de knoop door. ‘Ik ga een eindje wandelen en ergens koffie drinken, ga jij maar even passen.’ Voordat ze antwoord kan geven, draait hij zich om en is verdwenen. 

Verslagen kijkt ze me aan
Ik neem haar mee naar de paskamer en help haar uit de kleren. Zonder schroom laat ze me haar ontblote borsten zien en vertelt me in chronologische volgorde wat er allemaal gedaan is om de tumor te verwijderen. Eerst een operatie, daarna bestralingen en nog een darmoperatie. ‘En nu zit ik met de gevolgen. De andere borst had eigenlijk tegelijkertijd verkleind moeten worden, maar dat is niet gedaan. Er zijn nu zoveel ongemakken.’ Tranen wellen op in haar ogen en verslagen kijkt ze me aan. ‘We gaan gauw een paar dingen proberen, misschien zit er een goede tussen’, zeg ik voordat ik de paskamer verlaat om een aantal beha’s te pakken. 

Eerst moeten de blokkades opgelost worden
De derde die ik haar help aantrekken is raak. Hij past theoretisch gezien perfect en met een extra vulling is het verschil in grootte tussen de twee borsten nagenoeg onzichtbaar. Ze kijkt met een gepijnigde blik in de spiegel. ‘Prachtig. Hij is écht prachtig en zit goed, maar ik kan hem niet houden’, zegt ze naar adem happend. Vlug open ik de haakjes op haar rug en bevrijd haar van de knellende band. Ik draai haar om, met haar rug naar de spiegel, haar gezicht tegenover de mijne. ‘Geen enkele beha gaat lekker zitten, de littekens en emoties die gedurende het hele traject zijn ontstaan, zorgen voor blokkades. Die moeten eerst opgelost worden. Ga maar even zitten, dan laat ik je ervaren wat ik tijdens een borstweefselbehandeling doe.’ 

Soepeler en meer flexibel
Op mijn knieën ga ik naast haar zitten en vraag toestemming om haar geopereerde borst aan te raken. Na haar goedkeuring voel ik direct de verhardingen en een enorme spanning in haar borstweefsel. Mijn handen en vingers reageren meteen door hevig te trillen. Om haar niet te laten schrikken van hetgeen er gebeurt, begeleid ik haar met zachte stem in haar ademhaling. Rustig zitten we zo een poosje. De vrouw ontspant steeds meer. Met gesloten ogen volgt ze mijn verbale instructies. Haar arm, die op mijn benen rust, wordt zwaarder, haar schouders zakken en haar gezicht krijgt een zachtere uitdrukking. Ik voel haar borst warmer worden, het littekenweefsel soepeler en meer flexibel. 

Ze wiegt me een tijdje heen en weer
Een kleine tien minuten later rond ik de korte sessie af en vraag haar om zelf te voelen wat er veranderd is. Het duurt enkele seconden voordat ze reageert. Vol ongeloof verplaatst ze haar handen en merkt de verschillende zachter geworden plekken in haar borst op. Plotseling pakt ze mijn gezicht met beide handen vast en duwt mij tegen haar borst en schouder. In deze positie wiegt ze me een tijdje heen en weer. Dan geeft ze me een stevige zoen op mijn wang. ‘Lieve meid, in een paar minuten tijd kun jij al een hoop verandering teweeg brengen. Ik kleed me nu aan en dan maken we direct een afspraak.’

Hij merkt de verandering bij zijn vrouw op
Ditmaal ben ik degene met tranen in mijn ogen. Dankbaar dat ik het vertrouwen van deze vrouw heb gekregen en haar wat verlichting kon geven. Haar man komt binnen, merkt de verandering bij zijn vrouw op, slaat een arm om haar heen en zegt: ‘Blij dat we hier binnen zijn gestapt.’ Vervolgens trakteert hij mij op een knipoog en een grote glimlach. ‘Hartelijk dank, we zien je binnenkort!’

Geschikt voor elke vrouw
Tijdens een behandeling combineer ik fasciale stretchtechnieken, mBIT coaching en NEI therapie. Vastgezette energie komt daardoor los en de verandering in het weefsel begint direct. Als gevolg daarvan voel je je meer ontspannen en gaat het zelf herstellend vermogen van het lichaam in werking. De behandeling is geschikt voor élke vrouw die spanning in het borstgebied ervaart, om welke reden dan ook. Wil jij de helende werking ook ervaren? Loop gerust binnen, vraag vrijblijvende informatie en advies of maak direct een afspraak.