Ik kom haar behandelkamer binnen en overhandig haar het cadeau. Een pakketje met confetti en de prachtige gekleurde kaarten van Bloei! Ik wil haar graag verassen omdat ze zo enthousiast is over mijn vak. Je kunt ze gebruiken om te versturen, want elke kleur heeft een eigen kaart met een betekenis erop. Maar hoe fantastisch zijn ze om te gebruiken als kaartdek? Of als cadeau? Of als reminder? Of om eens een goed gesprek met je intuïtie te hebben. Die niet praat in woorden, maar in kleuren en zo de boel kan vertalen voor je wat er in je leeft.
We hebben er al een paar keer gesprekken over gehad tijdens de behandeling. En ik dacht, ik doe haar dit cadeau. Ze ontvangt het hartelijk, zoals ze ook is. Een hele open, jonge, spontane, eerlijke en oprechte vrouw. Zo een die binnenkomt met goede energie. Die je op je gemak stelt. Die je heldere taal geeft en je verder helpt.
“Zo mijn moeder”
Ze pakt de kaarten en is er heel blij mee en verrast. Direct laat ze de kleuren door haar handen gaan en zegt: “oh, deze kleur, zo mijn moeder.” En ja hoor de omschrijving past precies bij wie ze is. “En dit vind ik echt een hele mooie kleur.” Ze wijst naar een diep donkere goudgeel. Warm. Vol. Ik zie nu al dat het de kleur is van de toekomst. Haar toekomst. Wanneer ze doorgroeit in haar wijsheid.
Alsof ik teveel ruimte inneem van de ander
Dan zegt ze: “oh maar geel, daar word ik zo blij van. Dat voelt, dat voelt, dat voelt als…” Ze zoekt naar woorden. “Als jij?” “Ja” zegt ze en dan een beetje aarzelend. “Maar ik heb altijd het gevoel, als ik die draag, dat ik dan zo veel ben. Alsof ik teveel ruimte inneem van de ander. Teveel aanwezig. Nou ja, ik voel me er heel lekker in, maar ik zie altijd in de ogen van anderen. En dan voelt het voor mij alsof ik te veel ben. Dus draag ik het niet zo vaak.”
Alleen met Pasen
“Maak je jezelf klein?” vraag ik. “Ja, eigenlijk wel en dat voelt best raar. Het maakt me verdrietig.” Ik voel het verdriet en de triestheid van wat dat met zich meebrengt voor haar. Dit inzicht heeft impact. Ze kletst verder: “Daarom draag ik het alleen met Pasen, alsof ik het alleen dan mag laten zien en voelen. En als ik dat doortrek lijkt het dus alsof ik alleen met Pasen al die blijheid en andere kwaliteiten vol mag laten zien. De andere dagen leef met ingehouden adem.”
Hoe verdrietig, vind je niet?
Alleen met Pasen. Omdat je anders te overweldigend bent. Te veel jij bent. Te veel eerlijkheid. Te veel spontaniteit. Te veel openheid. Te veel licht in de kamer brengend. Omdat je daarmee de ander het gevoel zou geven dat het overbelicht is. Maar licht kan nooit opraken.
Voorbeeld van kleurpsychologie
Het is een van de praktische voorbeelden van kleurpsychologie. Het laat ons zoveel zien doordat het direct communiceert met onze gevoelens en ons verstand verbluft achterlaat. Het is de schoonheid van de gesprekken die niet voor watjes zijn, maar er wel toe doen. En je altijd verder brengen.
Ze leert zichzelf beter kennen
Ik vind het te gek dat ze de komende maanden alles gaat leren op lichte wijze met de magie van kleurpsychologie, de leukste cursus die er is. Ze leert zichzelf beter kennen en manieren vinden om lekker schaamteloos haar plek te pakken en te genieten van al het moois van deze taal en tool. Zodat het voor haar het hele jaar Pasen is.
Kleuren van Geluk
Ik kan me voorstellen dat dit herkenbaar voor je is. Dat je dit niet zag aankomen, maar nu je er zo bij stilstaat snap je waarom je geen geel draagt, of niet zo vaak als je zou willen. Ik heb een super goed idee: de leukste cursus is er ook voor jou en reken maar dat je daar van gaat stralen. Lees HIER verder.
