Waar ligt de grens tussen beschermen en pamperen?

In mijn vorige blog – Sneeuwploegouder, curlingouder, pamperouder of helikopterouder – schreef ik over wat de oorzaken en de gevolgen zijn van het pamperen van je kind. Wat maakt dat jij jouw kind overal naartoe brengt? Of dat jij continu roept: ‘Pas op! Voorzichtig!’ Val niet!’ Of dat jij toch iedere keer weer de billen van je kleuter afveegt, omdat hij het niet zelf wil doen? Wat maakt dat jouw kind geen hutten mag bouwen in de struiken of niet alleen naar een vriendje mag fietsen?

Executieve functies
Kinderen die continu in de watten worden gelegd leren niet omgaan met tegenslagen en beperkingen. Dit heeft weer invloed op het leerproces. Het is van belang dat kinderen hun executieve functies trainen. 

Executieve functies zijn denkprocessen die je in staat stellen
om je gedrag, gevoelens en gedachten te sturen
en zo doelgericht en sociaal gedrag te ontwikkelen.

Voorbeelden van executieve functies zijn: omgaan met emoties, plannen, flexibiliteit, organiseren, volgehouden aandacht.

Het recht om te falen
Zodra jij jouw kind alleen maar beschermt tegen alle mogelijke tegenslagen, beperkingen, leert het niet om flexibel te zijn en leert het ook niet omgaan met verschillende emoties. Kinderen moeten juist risico’s leren nemen, ze moeten leren van fouten en mislukkingen anders worden ze niet zelfstandig. Ze leren geen oplossingen bedenken voor de problemen die ze tegenkomen. Ik vind het zelfs een vorm van gebrek aan opvoeden: je ontneemt jouw kind het recht om te falen. 

Leren omgaan met feedback
Opvoeden is niet altijd leuk. Soms is het onwijs lastig en stom. Helemaal als jouw kind boos op jou is, omdat jij een grens hebt aangegeven. Het antwoord ‘nee’ is niet leuk om te horen. Kinderen worden er verdrietig en boos van. Ook vindt een kind het niet leuk om te horen dat het iets niet goed heeft gedaan.
Natuurlijk snappen we dat het voor een kind niet leuk is, maar op deze manier leert hij wel omgaan met feedback.

Stel je eens voor dat jouw kind later feedback krijgt van zijn baas
en hij kan hier niet mee omgaan.
Hij wordt boos, begint te schelden en te stampen
als een ontevreden peuter.
Dat zou heel gek zijn.

Vandaar ook dat het goed is om jouw kind nu te leren omgaan met feedback en het woordje ‘nee’. Vervelende ervaringen zijn nodig om te groeien naar de volwassenheid. 

Waar ligt de grens?
Op een gegeven moment stop je met het afvegen van de billen van je kleuter, hij gaat tenslotte naar school en zal het daar ook zelf moeten doen. En het gebied waarin jouw kind zich vrij mag bewegen wordt ook steeds groter naarmate jouw kind ouder wordt. Uiteraard maak je hier afspraken over. Wanneer komt jouw kind naar huis? Tot hoe ver mag je kind gaan? Vraag jezelf steeds af of het leeftijdsadequaat is, oftewel: is het passend bij de leeftijd van jouw kind? Het is niet passend wanneer jouw zoon in groep 8 nog steeds naar school wordt gebracht en gehaald. Zo leert hij zich niet zelf redden in het verkeer en zal het meer moeite hebben met het inschatten van de snelheid van de auto’s. 

Jouw taak als opvoeder
Het is jouw opvoedkundige taak om jouw kind te leren omgaan met risico’s, dit doe je door duidelijke regels en afspraken te maken met je kind. Ook kun je bepaalde dingen gaan oefenen. Fiets samen met je kind naar school, laat hem zelf de route bepalen, laat hem aangeven wanneer je de drukke straat over kan steken. Hiermee geef jij jouw kind zelfvertrouwen. Jij kan zien wanneer jouw kind eraan toe is om zelf naar school te fietsen. Natuurlijk is het de eerste keren heel spannend wanneer jouw kind zelf naar huis fietst, dat heet loslaten. Jouw kind zet stappen naar zelfstandigheid en jij bent aan het opvoeden in plaats van pamperen. 

Jouw kind kan meer dan jij denkt
De grens bepaal jij dus aan de hand van leeftijd en hoeveel jouw kind kan. Vergis je daar niet in, jouw kind kan meer dan jij denkt. Dat geldt ook voor huishoudelijke klusjes. Jouw kind kan prima meehelpen met het huishouden. Ook wanneer het nog huiswerk moet maken. Daardoor leert jouw kind te plannen. Geef vertrouwen en wees het vangnet wanneer het eens niet goed gaat. Troost bij verdriet en wees oprecht trots op elkaar; op jezelf omdat jij jouw opvoedtaak vervult en op jouw kind, omdat hij op weg is naar zelfstandigheid.

Wil jij advies of eens sparren over de opvoeding van jouw kind? Neem gerust contact op via www.mijnverrekijker.nl.

Over de auteur:

Foto van Minke Hoekstra-Buursma

Minke Hoekstra-Buursma

Praktisch leer- en gedragsondersteuner

Gedrag van een kind is altijd logisch. Samen met ouders onderzoek ik waar het gedrag van hun kind vandaan komt en welke behoeften hieraan ten grondslag liggen. Dit doe ik door te kijken naar de zwangerschap en de geboorte. Door ouders een andere kijk te geven op hun kind ontstaat er een verandering die ontspanning met zich mee brengt. Deze ontspanning zorgt ervoor dat het kind beter tot leren komt. Door met het kind, de ouders en leerkrachten samen te werken ontstaat er een optimale situatie waarin het kind een balans tussen in- en ontspanning ervaart.

www.mijnverrekijker.nl

Al haar blogs

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Wekelijkse nieuwsbrief

Schrijf je hier in om wekelijks de nieuwste blogs te ontvangen.