Alweer een nieuwe maand met een nieuwe kleur bij Bloei! Voor februari is dat helderblauw, de kleur van onder andere rust, zelfexpressie, spreken en zelfvertrouwen. Maar welke tint is voor mij nu helderblauw? Er zijn zoveel tinten te vinden en ik wil onderzoeken welke voor mij helderblauw is. Dus ik ga weer op stap naar een museum.
Ik was al bij Museum Jan in Amstelveen geweest, maar de kleuren die ik daar zag waren te donker of te licht. Dan ga ik nu naar het Stedelijk Museum in Amsterdam. Ik heb het vermoeden dat ik wel het een en ander kan vinden bij moderne kunst. Het is lekker dichtbij en ik besluit om vroeg te gaan. Er zijn dan nog weinig bezoekers en dan is er meer ruimte zonder een ander voor de voeten te lopen. En inderdaad, ik ben een van de eersten als de deur opengaat. In verschillende zalen hangen bordjes met namen van kunstenaars, zoals: Ayo, Aram Lee, Wendy Owusu, Antonio Jose Guzman & Iva Jankovic.
Dat lijkt wel een verkeersbord
Het valt meteen op hoeveel kleur hier te zien is. Soms erg fel, maar ook zachte kleuren. En er staan en hangen veel objecten. Aangenaam verrast loop ik de eerste zaal door en vanuit mijn ooghoek zie ik een kunstwerk dat lijkt op een verkeersbord. Alleen is het ingevuld op een andere manier en met de kleur blauw. In de rand zit voor mij in ieder geval helderblauw. Het is bijzonder om te zien dat een bestaand voorwerp totaal anders wordt als er een kunstwerk van gemaakt wordt. Ik sta er een poosje naar te kijken, maak een foto en loop verder.
Ik kom verschillende werken tegen waarin blauw verwerkt is, maar ik zie niet echt wat ik bedoel. Soms is het te donker, soms te licht. Of ligt dat aan mijn waarneming? Is het wel helderblauw, maar geef ik er een andere betekenis aan?
Er komt een beveiliger naar mij toe
Dan kom ik in een paar zalen waar veel hangt en staat. Toch eens goed kijken. Langer kijken. Of gaat het om de eerste indruk? Ik loop een paar keer heen en weer tussen twee zalen. Dat is kennelijk niet onopgemerkt gebleven, want er komt een beveiliger naar mij toe. Hij vraagt wat ik aan het doen ben; hij vindt het maar vreemd dat ik telkens heen en weer loop. Ik leg hem uit wat de bedoeling van mijn bezoek is. Dat vindt hij kennelijk interessant, want hij vertelt mij dat hij kunstgeschiedenis studeert en dat hij hier als beveiliger werkt voor een extra zakcentje. Hij kletst uitgebreid door over de ontstaansgeschiedenis van blauw en de betekenis die er vroeger aan gegeven werd. Hij is zo enthousiast dat ik maar niet vertel dat ik er ook al heel veel over weet. Ik heb dat onder andere uit het boek Het geheime leven van kleuren van Kassia St Clair, en natuurlijk van mijn kleurcoach Anne-lies Smal.
Kijken hoe het licht erop valt
Intussen houdt hij de bezoekers scherp in de gaten en zegt dan: ‘Ik loop even met u mee en dan leg ik het aan de hand van een paar werken uit.’ Hij neemt me mee naar een werk van Picasso en vertelt er wat over. Daar zit volgens hem helderblauw in. Dat ben ik met hem eens. In de zaal ernaast staat een houten stoel waarvan een zijpaneel blauw is gemaakt. Ook dat is voor mij helderblauw. Maar hij zegt dat je moet kijken hoe het licht erop valt. En inderdaad; als je het vanuit een andere hoek bekijkt is de kleur donkerder. ‘Magie’, zegt hij lachend. ‘Maar nu moet ik weer naar mijn plekje anders is de baas ontevreden.’
Na nog een paar zalen is het genoeg voor vandaag. Dit was weer een interessante manier om te kijken. Wat een goed idee van mezelf om iedere maand de maandkleur te (onder)zoeken in een museum. Er gebeurt iedere keer iets speciaals.
Fotobron: stedelijk.nl
2 reacties
Mooi Willy, een andere rol, een andere functie en toch dezelfde gemeenschappelijke deler in de wereld van de magie van kleur. Warren waardevolle ontmoeting 💙🦋
Miranda dat klopt. Er gebeurt iedere keer dat ik op zoek ben naar een kleur in een museum weer iets bijzonders heb ik gemerkt en dat maakt het zo waardevol.