Ik moet dit gewoon even delen. Dat niemand me dit eerder heeft verteld of gezegd. De hele generatie boven mij heeft gewoon niets, maar dan ook niets hierover verteld. Mij niet hierop voorbereid. Maar, bij navraag wisten zij de oplossing ook niet en deden het al heel snel af met: “Ach meis, waar maak je je druk om, dat is zo weer voorbij….” Zo weer voorbij? Nou mooi niet dus!
Met regelmaat overvalt het me. Zodra ik wakker word, gaat de kachel niet gewoon aan, nee op volle sterkte ontvlamt het in heel mijn lichaam. Alsof er vanaf mijn tenen ineens iets aangaat en daar vol gas die kachel in mij ontvlamt tot aan mijn kruin. En dan duurt het even voordat het weer wegzakt. Klotsende oksels, natte nekharen, natte bovenlip, straaltjes die tussen mijn weelderige door de zwaartekracht vallende borsten lopen en daar waar… Nou ja, over een aantal plekken zwijg ik liever.
Ze gaf geen kik
Nu ook daar zo over nadenk, herken ik heel erg veel signalen die mijn moeder ook had. Vooral die natte bovenlip en natte nekharen. Zij had er ook zo ontzettend veel last van, maar ze gaf geen kik, vertelde er niets over. Nooit kwam er een klacht over haar lippen. Nou lieve mensen, ik ben duidelijk niet mijn moeder. Ik word er echt ‘campinggek’ van.
Deze zweterige dans
Iemand vroeg me nog niet zo lang geleden: “Heb jij dat niet, dat je dan midden in de nacht wakker wordt?” Waarop ik antwoordde: “Nee, dat gelukkig niet zeg. Pfff, ik vind dit al erg genoeg.” Nou ik zal je een geheim verklappen: ook dat komt er dan gewoon nog aan hoor. Geen zorgen, iedereen komt aan de beurt en krijg het hele pakket. Ook de mannen ontspringen deze zweterig dans niet.
De koelte van de nacht
Op een nacht werd ik wakker met het gevoel dat ik zowat stikte. Bloedheet had ik het. Het dekbed gooide ik van me af. Man uit mijn buurt geduwd. Maar het nam niet af. De kachel stond op volle toeren te draaien en ik, ik dreef mijn bed uit. Ik ben toen vervolgens het balkon opgestormd om in de koelte van de nacht (-1) af te koelen. En ik vond het er heerlijk. Het deed me denken aan The Iceman, die man die altijd in ijswakken zit. Die ik tot voor kort echt voor gek verklaarde. Op dat moment dacht ik: goh er zit misschien toch wel wat in, in dat ijsbadderen.
De oplossing!
Maar, er is hoop. Er gloort licht aan de horizon. Ik denk hét middel gevonden te hebben dat enigszins die ontregelde gaskachel in je lichaam tempert. Ja hoor Joke, jij hebt het gevonden? Ja echt waar, ik heb de gouden tip gekregen en die werkt! In ieder geval voor mij. Het is heel simpel: drink een glas sojamelk zodra je bent opgestaan. Voordat je ook maar iets doet, drinkt of eet. Gewoon een simpel glas sojamelk. Het reguleert enigszins de temperatuurmeter. Als je het dan combineert met een vitaminecomplex, dan functioneert je lichaam weer bijna als vanouds. En wil je er echt helemaal vanaf, laat dan vooral alcohol, koffie, gekruid eten enz. staan.
Ik wens je een hele fijne volgende overgangsfase!
6 reacties
Vreselijk he Joke!! Gelukkig is het bij mij voorbij….het heet trouwens de overgang. Dan weet je tenminste wat er aan de hand is😅
Ik ben benieuwd of andere vrouwen ook profijt hebben bij je tip.
Er is een dokter in de kamer die zegt: Overgang ? Nee, die bestaat niet. Ja, echt gebeurd. Hij bleek bloedserieus te zijn.
Ok, het mag misschien een ander naampje hebben ofzo, wij vrouwen herkennen allemaal die symptomen als we er middenin staan. Ik heb het met je te doen. Zucht, even doorzetten met een knuffel van mij
Ik hoop inderdaad ook dat andere vrouwen hiermee zijn geholpen. Ik voel me in elk geval al een stuk beter. 🤗
Die dokter was vast een man in de ontkenningsfase. 😂
Dank je wel Elma, het komt goed. Even doorbijten. 💖
Bij mij hielp een glad koud water al. Maar het bed verschonen en dan ook maar even douchen dat heeft mij veel nachtrust gekost.
Maar ik kan jullie vertellen dat het goed komt, ooit.
Dank je wel Alida, ik doe het liever zonder nachtperikelen.
En de sojamelk helpt echt.
Veel liefs,
Joke