Ze pakte mijn hand stevig vast en kneep erin. ‘Beloof het me, Maaike, ik wil daar niet heen.’ Haar stem was al niet zo krachtig meer, maar de boodschap kwam door de angstige blik in haar ogen extra bij me binnen. Ze wilde koste wat kost niet naar het verpleeghuis. Ze kwakkelde al een tijdje met haar gezondheid en raakte regelmatig wat verward. Telkens als ik bij haar op bezoek kwam, pakte ze mijn hand en keek ze mij verdrietig en angstig aan. Ze wilde niet naar de plek waar haar vriendinnen allemaal waren gestorven. ‘Beloof het me, Maaike. Beloof het me.’
Beladen herinnering
Het is een beladen herinnering voor mij, dit moment dat plaatsvond in de laatste weken uit het leven van mijn oma. Ik studeerde toen psychologie en dat vond ze erg interessant. Ze liet me er honderduit over vertellen en vertelde op haar beurt apetrots aan haar vriendinnen dat haar kleindochter als psycholoog zo goed voor mensen zou gaan zorgen. Gelukkig kwam het niet zo ver dat ze naar een verpleeghuis moest. Maar ik weet nog goed dat ik me niet zo zeer de vraag stelde hoe we dat konden voorkomen, maar dat ik me vooral afvroeg hoe we dat, als het zover zou komen, voor haar zo draaglijk mogelijk konden maken. Nu, twintig jaar later, heeft de vraag van toen zich verweven met het heden. Want dat is exact waarvoor ik me ga inzetten.
Ik ben dankbaar
Met een brede glimlach en zekere vingers zet ik een vloeiende handtekening onder het contract. Ik grinnik als ik bedenk dat dit een week is met een wel heel bijzondere samenkomst van gebeurtenissen. Niet alleen heb ik zojuist een nieuw begin in gang gezet, deze week bestaat mijn coachpraktijk ook nog eens 10 jaar. Het is een waar jubileum van een decennium prachtige coachtrajecten, waardevolle samenwerkingen, contacten voor het leven en diepe dankbaarheid voor wat mij is toevertrouwd. Toch is het tijd voor een nieuw begin. Een nieuwe start. Hoe dit zo kwam?
De ander volledig zien
De fascinatie voor menselijk gedrag zit van jongs af aan in mij, de keuze voor psychologie was dan ook snel gemaakt. Mijn loopbaan leidde me echter richting de wereld van coaching, waarbij de focus steeds meer kwam te liggen op het optimaliseren van de verbinding die mijn cliënten hebben met zichzelf en met hun omgeving. Diepgaande en respectvolle erkenning zijn hier onlosmakelijk mee verbonden, evenals het vermogen om in contact te zijn zonder oordeel. De ander volledig zien, met al diens mogelijkheden en potentie. Het zit in mijn natuur om te observeren, te zien en te erkennen. Te horen wat niet wordt gezegd, te voelen wat wordt ervaren en te denken in mogelijkheden om de verbinding zoveel mogelijk te kunnen ervaren.
Zaadjes planten
Het was begin 2021 toen ik in ons toenmalige huis in Rotterdam tussen de verhuisdozen plannen maakte. Ik probeerde me een voorstelling te maken van hoe we de verhuizing als gezin zouden gaan ervaren, hoe de verbouwing zou verlopen, of de kinderen hun draai spoedig zouden vinden. Daarnaast zou te zijner tijd ook mijn coachpraktijk naar Zeeland verhuizen en dan zou ik die opnieuw proberen op te bouwen. Iets in mij vroeg zich af wat ik nog meer zou willen doen qua werk en er kwamen direct mooie ideeën. Zo plantte ik de eerste zaadjes voor een nieuwe stap in mijn eigen loopbaan, waarbij de cirkel van mijn ontwikkeling weer in contact kwam met het begin.
Dat ben ik!
Enkele weken geleden werd ik vanuit verschillende hoeken geattendeerd op een vacature in de ouderenzorg. Toen ik de tekst las, bestond mijn eerste reactie uit een primaire: dat ben ik! De motivatiebrief rolde er soepeltjes uit en mijn sollicitatie was al snel verstuurd. Vloeiend, alsof het zo moest zijn. Een week later voerde ik een ontspannen en open gesprek. Amper thuis werd ik gebeld dat ze net zo enthousiast waren als ik en dat ze me de baan wilden aanbieden. Mijn antwoord: ja!
Psycholoog in de psychogeriatrie
Het is nu bijna zover, per 1 november start ik als psycholoog in de ouderenzorg. Het is een veelzijdige functie, waarin ik met veel mensen ga samenwerken. Met een diepe buiging mag ik me gaan verplaatsen in de belevingswereld van ouderen, onder andere met dementie. Met als doel om onderling begrip te bevorderen en het contact vanuit en met de omgeving zo gunstig en helpend mogelijk te maken. Ter ondersteuning van bewoners, familieleden en zorgprofessionals.
Lag Fyrir Ömmu
De song bovenaan deze mijmering is een ode van Ólafur Arnalds aan zijn oma. ‘Het is,’ zo zegt hij, ‘een eerbetoon aan een geweldige persoon en dierbare vriendin die ik erg mis.’ Hij omschrijft hoe zij zijn talent zag ver voordat hij daar zelf besef van had en hem met ogenschijnlijke toevalligheden op zijn huidige pad bracht als componist.
Met een glimlach op mijn gezicht kan ik niet anders dan zien
hoe mijn eigen grootmoeder een liefdevolle hand heeft gehad
in de stap die nu op mijn eigen pad is gekomen.
Dank, moeder Fie…
Deze is voor u…
Coachpraktijk
Mijn coachpraktijk in Zierikzee blijft geopend, wel voor minder uren dan voorheen. Jouw ontwikkelvraag kan nog altijd centraal staan, voel je welkom!
13 reacties
Wauw! Respect voor je woorden, je beslissingen en je enorme talent.
Lief van je, dank je wel!
Wat fijn dat jij met je holistische blik in de zorg kan gaan werken, waar protocollen nummer één staan. Jij kan jij met je expertise en enorme fantasie een brug bouwen tussen het heden en van die wereld diep van binnen die van ooit. Veel plezier en succes!
Prachtig omschreven, Hannah, en zo voelt het ook. Ik kijk er enorm naar uit!
Prachtig Maaike en wat fijn dat je jouw bijzondere zijn kan gaan delen met hen die het zo nodig hebben.
Dank je wel!
Wat mooi dat dit op je pad komt en nog mooier dat jij op hun pad komt. Van harte!
Mooi mooi mooi (ik wilde eens niet met wauw beginnen 😉). Wat een toffe stap en mooi hoe het loopt! Heel veel plezier!! Enne natuurlijk wel tijd houden voor het afronden van deel 3, want ik kan niet wachten 😃. Lieve groet, Ynske
Awwww, lieve Ynske, uiteraard! Ik ben volop aan het schrijven en de meelezers (die in dit stadium van het proces per hoofdstuk meelezen) zijn enorm enthousiast. Ik zal er wat meer over delen 😉 Liefs voor jou, van mij
Mooi Maaike. Voor mij klopt het zeker dat je in deze periode van het jaar veranderingen doet, je praktijk gestart bent en leven en dood een rol speelt. He is tenslotte nu de periode van de Schorpioen. Ook je manier van kijken en beschouwen, die je beschrijft sluit daar mooi op aan.
Geweldige stappen maak je waarvan ik hop dat je echt wat bij kan dragen. Helaas zie ik heel vaak een gezapig mee bewegen met het bestaande systeem. Zonder naar de persoon zelf te kijken.
Maaike go for it.
Lieve Natasia, dank voor je berichtje. Het voelt als heel kloppend, mooi hoe vloeiend zo’n ontwikkeling kan gaan. Ik besef wat je schrijft en ga er vooral zijn vanuit wie ik ben. Ik heb er vertrouwen in en ga in alle opzichten voor de verbinding.
Wat fantastisch Maaike❣️Van harte gefeliciteerd en ik hoop dat je veel kunt bijdragen aan de levens van de ouderen waar je mee te maken krijgt.
Op het lijf geschreven Maaike 💖☺️
De mensen die op jouw pad zijn of komen mogen zich gelukkig prijzen.