Marieke kwam een poosje geleden bij me omdat ze heel graag haar vaste baan wilde opzeggen om een coach-praktijk voor jongeren te beginnen. Ze was er helemaal klaar voor, maar ze durfde niet. Ze bleef het besluit maar uitstellen en ze wilde hulp bij het maken van de juiste keuze. Dit is een situatie die ik zelf heel goed ken, ik heb daar zelf ervaring mee en ik heb dat proces van onder tot boven doorleefd.
Van binnen ging ik direct naar die ervaring en hoe ik keuzes heb gemaakt die écht bij mij passen. Mijn focus ging naar de inhoud van het verhaal en wat ik zelf was tegengekomen in mijn proces. Tijdens dat eerste gesprek met Marieke stapte ik zomaar weer in mijn vier meest markante missers. Oeps!
Ik was weer een beginner
Toen ik begon te werken als NLP trainer en coach, het is alweer heel wat jaartjes geleden, heb ik een flink aantal suffe dingen gedaan. Met de allerbeste intenties, uiteraard. Maar toch suf. Ik noem het maar markante missers, beginners-blunders. Ach, wie doet dat nou niet, zou je denken. Dat doen we allemaal, toch? Als je iets nieuws gaat doen kun je het alleen maar leren door vallen en opstaan. Achteraf is dat makkelijk gezegd, maar toen ik net begon, vond ik het maar wát lastig om fouten te maken, om me onzeker te voelen, om het gevoel te hebben er nog niet klaar voor te zijn. Terwijl ik al flink wat jaren werkervaring achter de kiezen had als bedrijfskundige, toch was ik weer een beginner. In dit blog deel ik met jou mijn meest markante missers als coach. En hoe belangrijk het is en blijft om daar alert op te zijn.
Misser: Ik wil het perfect doen
Ik wilde vanaf dag één meteen een goede trainer en coach zijn. Het liefst een perfecte trainer en coach. Ik had de nodige opleidingen en trainingen gedaan en voldoende geoefend en geobserveerd. Ik had de kennis in the pocket om mijn vleugels uit te slaan. Dus moest ik het wél meteen goed doen van mezelf. En telkens als ik samen met andere meer ervaren trainers werkte, ging ik vergelijken. Of als ik zag hoe andere coaches direct tot de kern kwamen in hun gesprekken, voelde ik mijn zelfvertrouwen smelten. Mijn gedachten gingen dan alle kanten op: ‘Het lukt me niet, hij doet het veel beter, ik kan het nog niet, welke vraag moet ik nu weer stellen?’Tjonge, dat was best hard werken en frustrerend.
Als je het namelijk perfect wilt doen en streng bent voor jezelf, ben je met je aandacht bij jezelf. En niet bij je cliënt of coachee. Dat is écht super onhandig. Want de basis voor een goede coaching is natuurlijk een coach die vertrouwen, verbinding en rust uitstraalt. En ook al denk je misschien dat een ander het niet merkt, hij merkt het wel. Onbewust. De cliënt heeft jou nodig als bron van veiligheid en vertrouwen en dat lukt niet als je teveel met jezelf bezig bent en of je het wel goed doet.
Als coach ben je net als een kunstschilder. Je hebt al voldoende kennis van je materialen, je verf, je kwasten en schildertechnieken. En alleen als je aan de slag gaat, kun je jouw eigen unieke schilderij maken. Ieder zijn eigen stijl. Jij zult het altijd op jouw eigen manier doen, net als elke schilder ontwikkel je jouw unieke eigen stijl.
Misser: Ik heb de oplossing voor jou
Ik had zo vaak het gevoel dat ik wel wist wat het beste was voor mijn cliënt. Dat ik zag waar de obstakels en de kansen lagen. Dat ik de oplossing had. Maar dat is écht een misvatting. Dat heb je namelijk niet. De cliënt is immers expert van zijn of haar eigen leven. Je bent geen mentor, leraar, adviseur, vriendin, therapeut… je bent coach. Het is aan jou om de ander zelf de oplossingen, antwoorden en duidelijkheid te laten vinden die nodig zijn. Je gaat er immers vanuit dat iedereen alle hulpbronnen in zich heeft om de volgende stap te maken. Jij bent er om de ander die antwoorden in zichzelf te laten vinden, niet buiten zichzelf. Want dan is de intrinsieke motivatie om zelf tot ander gedrag te komen vele malen groter.
En dat valt niet mee hoor. Vooral ook omdat veel cliënten wél de oplossing willen. Van jou. Ze willen een quick-fix of een snelle route uit de shit. Dus eigenlijk willen ze wel een advies. Daar zullen ze dan steeds meer van willen, met het gevaar dat er afhankelijkheid ontstaat. De kracht van coaching is nu juist dat de client zélf de beste oplossingen vindt.
Misser: Ik ben aan het gras aan het trekken
Een neveneffect van het denken dat ik de oplossing voor mijn cliënt had, was dat ik ging trekken, duwen, vragen stellen, metaforen vertellen. Alles om de cliënt mijn richting op te sturen. Pfff… dat was ook hard werken. En frustrerend. Je kunt immers niet aan het gras trekken om het te laten groeien. Je kunt beter wat goede compost gebruiken en groei-tijd geven. En die is voor iedereen anders. Het ene plantje groeit nou eenmaal harder dan het andere. Vanaf de dag dat ik me dit realiseerde, werd het zo veel rustiger van binnen. Vertrouwen in de groei-tijd van de ander geeft ook zelfvertrouwen. Voor coach en cliënt.
Misser: Ik laat me meenemen door de inhoud
Ons onbewuste neemt alles persoonlijk, oftewel, het verhaal van een ander raakt ons in wat we zelf hebben meegemaakt. Dat overviel me dus ook bij Marieke. Ik voelde me zo verbonden met Marieke en met haar verhaal, ik wilde haar zo graag helpen, dat ik met mijn aandacht naar de inhoud van haar verhaal luisterde en niet naar de structuur. De onderstroom. Wat is het onderliggende patroon, de unieke manier waarop Marieke zichzelf saboteert? Want waarschijnlijk doet ze dat niet alleen nu, maar is dit een patroon dat al heel lang speelt. Dus door de structuur zichtbaar te maken en te veranderen, kan er iets transformeren op een veel diepere laag. Met langduriger effect, meer zelfredzaamheid en zelfvertrouwen.
Om uit die valkuil te blijven luister je dus altijd naar structuur. Is het een overtuiging die in de weg zit, is de cliënt te veel gericht op wat er mis kan gaan, is de waarden-sturing conflicterend, hoe werken hoofd-, hart-, en buikintelligenties samen? Daar kun je dan mee aan de slag.
Bijkomend voordeel: door uit de inhoud te blijven hoef je als coach veel minder hard te werken, kost het minder energie en neem je de uitdagingen van je cliënt niet mee naar huis. En je bereikt meer resultaat. Hoe leuk is dat! Ik pleit dan ook voor de ‘luie coach’. De coach die de cliënt laat werken, in plaats van zelf overuren te maken.
Coachen in de free-flow
Met aandacht, liefde en verbinding maak je altijd een verschil. Dat is mijn ervaring. Laat lekker los, speel, improviseer, laat je intuïtie en onderbuikgevoel vooral de hoofdrol spelen. En ken je eigen valkuilen en missers, want hoeveel ervaring je ook hebt, je bent en blijft een mens. Je blijft elke dag leren. Je zal er versteld van staan hoe creatief, verbonden en effectief je een ander kunt helpen als je in de free-flow kunt leunen op al je kennis en ervaring. En het wordt dan ook steeds leuker en makkelijker, écht!
mBIT coachopleiding
Werk jij als coach, trainer, zorgprofessional of therapeut en wil je jouw klanten of cliënten op een diepere laag ondersteunen? Zodat hun inzichten, gedrag en welbevinden nog meer en sneller toenemen en leiden tot duurzame verandering? Tijdens mijn 4-daagse mBIT coachopleiding leer je begeleidingstechnieken om je klanten of cliënten te ondersteunen hun hoofd-, hart- en buikbreinen optimaal te herkennen, gebruiken en in te zetten in hun dagelijkse leven.
Ook voor trainers, opleiders, docenten, leidinggevenden, mentoren en andere beroepen waarin de mens centraal staan kan deze opleiding zeer nuttig zijn. Of wat dacht je van NLP practitioners (en master practitioners) die verdere verdieping zoeken na hun NLP opleiding? Kijk hier voor meer informatie.
