Doordat je pijn durft toe te laten en daarbij aanwezig bent, openen zich lagen waar je eerder nog niet was. Dat is ook niet zo verwonderlijk, want het is je hart waar beschermingslagen smelten. Wat mij zo helder werd in de rouw, is dat het ook aanvoelde als wisselbaden.
Levenslust
Ik zou de wisselbaden omschrijven als een bad van rouw en een bad van levenslust. En die wisselen elkaar af. Wanneer ik weer een stuk rouw had toegelaten, kwam daarna de libido vrij. De levenslust zoals op een zonnige lentedag waarin alles straalt. Van zin in avontuur. Een uitreikende, speelse en libidineuze energie. Een willendheid en wildheid tegelijkertijd. Ik vond dat verrassend om te ervaren. Hoe meer ik ja zei tegen mezelf laten ‘openbreken’ door m’n verdriet, hoe meer zin, vrijheid en levenslust er kon doorstromen. Om een paar dagen later weer om te slaan in gevoelens van eenzaamheid en verlies. Daarom; wisselbaden. Dit wisselde elkaar af en ik had geen controle erover wanneer deze wisseling plaatsvond. Het vroeg overgave aan dat wat vanzelf plaatsvond. Het leven leidt.
Moedig zijn
Toen ik hiervan bewust werd, realiseerde ik me dat het vraagt om moedig zijn en om te laten gebeuren wat er vanzelf aandiende. Om niet onder de indruk te zijn van de gevoelens van eenzaamheid, verdriet, hopeloosheid en ook niet vast te willen houden aan levenslust, zin in avontuur, blijheid. Het besef van wisselbaden – en dat dit kennelijk bij rouw hoort – heeft mij geholpen en hoor ik ook terug van anderen die een rouwproces doormaken. Het is een besluit om aanwezig te blijven, dat is de moed waar ik naar verwijs. Want al je oude reactiemechanismen op pijn afweren, komen op. Dat maakt rouw ook zo’n rijke mogelijkheid; je kan het je bewust worden. Je kan ernaar leren kijken zonder het te worden. Precies daardoor vergroot je je presentie. En dat merk je aan toegenomen kracht, thuis zijn bij jezelf, robuustheid, zachtheid en mildheid.
Blessing in disguise
Rouw kan een zegen in vermomming zijn; een blessing in disguise. Dit is een Engelse uitdrukking die verwijst naar het idee dat iets wat een ongeluk lijkt, onverwachte voordelen kan hebben. En dat is wat ik aan den lijve heb ondervonden. De rouw was als het ware een introductie in mijn hart. In thuis leren zijn bij mezelf, minder het idee hebben dat al het goede buiten mij te vinden is. In op m’n gemak leren zijn in mijn eigen gezelschap. In een onverwoestbaar geluk van al één zijn. Ik ervaar dankbaarheid voor de zegen die ik in rouw heb ervaren, voor de levenslust die daardoor ook meer is gaan stromen. In mijn zín in het leven. Dat gun ik iedereen.
Wil je wel wat begeleiding bij je rouwproces om ook de zegen ervan te ontdekken? Of ken je iemand die je dit cadeau wilt doen? Je kunt voor een gereduceerd tarief een Proefsessie bij me plannen van 60 minuten. Hierin geef ik je direct handvatten tijdens je rouw, waardoor je groeit in je zelf-begeleiding en meer aanwezig kunt zijn bij wat zich laat zien en voelen.
