‘Hij vindt lezen saai, ik zie hem alleen maar heen en weer wiebelen op zijn stoel en zijn schrijven is ook belabberd!’ Ik ben gevraagd om in groep 6 Max te observeren. School is handelingsverlegen en weet niet meer welke extra interventies op deze jongen moeten worden gezet. School wil een dyslexie-onderzoek aanvragen, zijn ouders zien dit nog niet zitten.
Zodra ik in de klas kom, zie ik wat de meester bedoelt. Max wiebelt continu heen en weer, is in zijn ogen aan het wrijven en heeft moeite met zijn hoofd rechthouden tijdens het lezen. Wanneer ik vraag wat er al gedaan is om zijn lage leesniveau te verbeteren vertelt de meester dat hij vier keer in de week leest met een onderwijsassistent en dat Max thuis ook nog extra leest met zijn ouders. Toch zien ze geen verbetering. Lezen kost Max veel energie. Na het lezen gaan de kinderen aan de slag met spelling. Tijdens het schrijven zie ik dat Max niet netjes op de lijn schrijft, zijn tong hangt uit zijn mond en de spaties tussen de woorden zijn onregelmatig. Er wordt mij veel duidelijk. Er is waarschijnlijk geen sprake is van dyslexie, maar van een visuele disfunctie.
Visuele screening
Om mijn vermoeden te kunnen bevestigen, stuur ik de ouders en de meester een signaleringslijst. Vervolgens komt Max bij mij in de praktijk en doe ik een visuele screening. Met behulp van de bioptor onderzoek ik of er sprake is van een oogsamenwerkingsproblematiek. Wanneer de samenwerking van onze ogen niet optimaal is, sturen ze een vertekend beeld naar de hersenen. Kinderen kunnen dan dansende letters zien, of een woord waarvan steeds maar drie letters scherp zijn. Wanneer kinderen zich extra concentreren, vloeien zinnen in elkaar over als een zwarte streep. Logisch dat een kind het lezen niet leuk vindt en dat het moet wegkijken om vervolgens weer verder te kunnen lezen.
Ogen verdienen training
Onze ogen hebben spieren, deze zorgen ervoor dat we diepte kunnen zien, dat we kunnen scherpstellen en iets kunnen volgen. Wanneer wij deze spieren niet voldoende trainen, worden ze lui. Kinderen die veel naar een schermpje kijken, krijgen luie oogspieren. De spieren worden niet getraind, er is maar weinig oogbeweging en de ontwikkeling van de ogen blijft achter. Vandaar ook dat er reclame wordt gemaakt voor de 20-20 regel: Na 20 minuten kijken op je scherm, kijk je voor 20 seconden in de verte. En ga 2 uur per dag naar buiten om te spelen. Wanneer we de oogspieren niet voldoende trainen kan dit leiden tot een oogsamenwerkingsproblematiek.
Wetenschappelijk onderzoek
Uit wetenschappelijk onderzoek komt naar voren dat 80% van de kinderen die op dit moment als dyslectisch is gediagnosticeerd eigenlijk als basisprobleem een visuele disfunctie heeft. Daarom vind ik het belangrijk dat iedereen hiervan op de hoogte is. Visuele disfunctie is te behandelen, in tegenstelling tot dyslexie.
De letters in het boek staan eindelijk stil
Uit de visuele screening blijkt dat er bij Max wel degelijk sprake is van een visuele disfunctie. En in overleg met zijn ouders starten we met de visuele training. Wekelijks komt Max bij mij in de praktijk en doen we verschillende spelletjes om zijn oogsamenwerking te bevorderen. Ook thuis wordt er druk getraind. Max heeft een zoekboek en samen met zijn ouders doet hij zoekspelletjes. Ook kleuren en doolhofspelletjes zijn favoriet bij Max. In de praktijk doen we een oefening met het lezen van cijfers en letters en oefeningen om de oogspieren te trainen. Na tien keer is de training afgelopen. Max blijft thuis nog steeds oefenen, met als resultaat dat het lezen op school makkelijker gaat. Max zegt zelf dat de letters in het boek nu eindelijk stilstaan.
Geen dyslexie-onderzoek
Wanneer ik na een aantal weken bij Max in de klas kom, hoor ik van de meester dat zijn concentratie is verbeterd en de toetsresultaten op lezen zijn vooruitgegaan. Fijn dat er geen dyslexie-onderzoek plaats hoeft te vinden en dat er door een aantal weken training een zichtbare verbetering is.
Ben jij benieuwd of er bij jouw kind sprake is van een visuele disfunctie? Stuur dan vrijblijvend een bericht via de website: www.mijnverrekijker.nl
