De titel betoverde me al meteen toen ik hem las en bij de achterflaptekst was ik verkocht: “Een Koreaans pareltje vol levenswijsheden en troost. De hond die durfde te dromen gaat over de speciale band tussen hond en mens, over fouten maken, daarvan leren en om vergiffenis durven vragen. Bovenal is het een ode aan de moed om te zijn wie je bent.”
Waarom zou je van honden houden?
Er zijn landen, dichtbij of verder weg, waar mensen heel anders omgaan met hun honden dan wij. Waar het soms nog zo is als bij ons halverwege de vorige eeuw. Waar honden een functie hebben, waken of jagen. Waar ze aan de ketting liggen en de resten van het avondeten van de mensen krijgen. Waar honden gehouden worden om mee te fokken, zodat met de verkoop van de pups het schamele inkomen kan worden aangevuld. Als ze ziek of oud zijn, worden ze aan hun lot overgelaten of gedood.
Waar gaat het boek over?
Het verhaal gaat over Kroezel, een pup die heel anders is dan haar broertjes en zusjes en die zich daardoor een buitenbeentje voelt. Ze vraagt haar moeder hoe dat kan en die legt uit dat ze van verschillende voorouders afstammen. Een mengelmoes dus. “Jij bent nog te jong om dat te begrijpen. Volgens mij lijk je sprekend op onze sapsali-voorouders.” Het helpt Kroezel om zich te verzoenen met haar zwarte vacht met krulletjes. Toch vindt ze moeilijk aansluiting bij de andere honden, ook al vanwege haar temperamentvolle karakter.
Kroezel blijft als enige pup achter bij haar moeder en samen bewaken ze het huis van haar baas. Ondertussen droomt ze van een mooie toekomst. Ze maakt dingen mee die ze niet begrijpt, die haar woest maken of ontzettend verdrietig. En altijd is daar die irritante oude buurtkat die haar uitdaagt en in raadselen spreekt. Ze verspreidt een weerzinwekkende stank en ze is zo oud dat ze regelmatig in haar slaap van een muur valt.
Kroezel noemt haar baas Opa Tetter, omdat hij altijd zo schreeuwt. Als hij woedend is slaat hij haar soms met een stok en dat zet ze hem betaald door voor zijn voeten te lopen, heel hard te blaffen en soms zelfs te bijten. Zo hard als ze kan. Toch voelt ze ook een band met hem, als hij naar het ziekenhuis moet is ze heel erg ongerust. Ze verlangt naar zijn ruwe handen die haar vacht strelen terwijl hij haar naam noemt en mompelt “jij bent me d’r eentje!”
De gevoelswereld van een hond
‘De hond die durfde te dromen’ is een boek dat je niet wilt wegleggen, omdat je als lezer helemaal wordt meegenomen in de gevoelswereld van een hond. Je kruipt als het ware in de huid van de hond en ervaart hoe onbegrijpelijk mensen zich soms gedragen. Je ervaart het leven op straat, waar meestal het recht van de sterkste geldt, maar soms ook het recht van de slimste, of van de meest vasthoudende hond.
Kroezel, die nooit opgeeft, vecht voor wat haar lief is en de muziek achternagaat. Waardoor ze haar witte prins ontmoet en mama wordt terwijl ze zich haar eigen puppytijd nog zo goed kan herinneren. Ook zij ziet haar pups veel te vroeg verdwijnen en snapt ineens het verdriet van haar moeder zo goed. Honden en mensen lijken meer op elkaar dan je zou denken.
Over de auteur
Sun-mi Hwang is bekend in haar geboorteland Zuid-Korea. Wegens armoede kon ze niet naar school. Een leraar gaf haar de sleutel van een klaslokaal zodat ze boeken kon lezen wanneer ze maar wilde. Uiteindelijk kon ze toch gaan studeren en tegenwoordig is ze universitair docent aan de letterenfaculteit van Seoul. Je kunt ‘De hond die durfde te dromen’ bestellen bij je lokale boekhandel of bij de uitgever: https://www.amboanthos.nl/boek/de-hond-die-durfde-te-dromen/
Door hondenogen bekeken
Naast coach voor mensen ben ik ook hondengedragsbegeleider. Heb jij een vraag over het samenleven met je hond? Kijk dan eens naar mijn aanbod op https://susanvanderbeek.nl/hondenogen/.
Wil je je aanmelden voor mijn blogbrieven over honden en hondengedrag? Stuur dan een mail naar susan@susanvanderbeek.nl en ik zet je op de lijst.
Eén reactie
Oh dank voor de tip Susan. Die ga ik zeker weten lezen. ☺️