Bloemenweetjes – De kleuren, geuren en smaken van de natuur

De lente is mijn favoriete jaargetij. Elk jaar vind ik het weer een wonder om alles te zien ontluiken. Elk jaar ontdek ik weer nieuwe dingen in de natuur. Het lijkt wel alsof de lente mijn zintuigen – oren, ogen, smaak – verscherpt en weer wakker schudt na een winterslaap. Ook mijn humeur wordt er beter van en ik wil weer graag naar buiten zonder jas, lekker op mijn slippers.

Gele en witte narcissen
In mijn dorp staan veel narcissen. Ik geniet er altijd van als ze in bloei staan. Over het algemeen zijn ze geel, maar er staat ook een bosje witte narcissen langs de weg. Dit jaar vragen de narcissen om mijn aandacht. Het valt mij op dat de gele narcissen eerder bloeien dan de witte. De witte narcissen in onze tuin op Landgoed Plattenberg moeten nog uitkomen.

Als ik elke dag van mijn werk naar huis rijd, valt het mij op dat de narcissen met de bloemen bijna allemaal dezelfde kant op staan. Sommige bloemen zijn wat dwars, het zijn net mensen. Door er meer op te letten op verschillende momenten van de dag, valt het mij ook op dat de meeste bloemen naar het oosten gericht zijn. Dit detail was me nog nooit opgevallen.

Frisse lime groene blaadjes
Ik heb het voorrecht om tussen de bossen op de Utrechtse Heuvelrug te wonen. Voor mij zijn bossen mijn thuis. Ik heb gemerkt dat ik niet kan leven zonder een bos dichtbij te hebben. Dit jaar heb ik weinig geduld en kan ik niet wachten op het moment dat de bomen ontwaken en hun frisse lime groene blaadjes weer openbarsten. De kleur van de net open gebarsten blaadjes vind ik de mooiste kleur groen.

Op dit moment zie je een zachte waas met groen van het lage gewas tussen de bomen. Ook begin je bij de beuken de lichte groene waas te ontdekken. De eiken tonen later hun blad. Tussen de groene waas tref je ineens de bloesem aan van onder andere de krentenboompjes. Wist je dat de vruchten van deze boompjes vroeger de echte krenten waren? Dat hier ook de naam krent vandaan komt?

De eetbare lila pinksterbloem
Het gras van ons landgoed is momenteel een combinatie van groen, lila en af en toe geel. Sinds een paar jaar is de pinksterbloem weer terug in ons grasbeeld. Dit tere lila kleurige bloemetje is een genot om naar te kijken. Een lange tijd heeft de pinksterbloem op de rode lijst gestaan en was het zeldzaam om deze te zien. Door de overbemesting van onze weilanden was de pinksterbloem uit de weilanden verdwenen. Gelukkig heeft ze haar weg naar ons landgoed gevonden. Elk jaar worden het er steeds meer.

Wist je dat je de pinksterbloem kunt eten? Het geeft een lichte radijsachtige smaak en de blaadjes zitten boordenvol vitamine C. De pinksterbloem is een oud natuurlijk geneesmiddel dat vroeger werd ingezet tegen scheurbuik. Hoe leuk is het om wat blaadjes en bloemetjes van de pinksterbloem in je salade te doen?

De voedende paardenbloem
De gele kleur in ons gras komt van de paardenbloem. Iedereen kent de paardenbloem en vindt het wellicht een heel gewoon plantje. Velen willen de paardenbloem niet in hun gras of in hun border zien en trekken het eruit. Dit suffige ongewenste plantje heeft een belangrijke functie voor insecten en de mens. In het voorjaar is het een belangrijke voedingsbron voor de bijen en andere insecten.

Ook voor ons is de paardenbloem zeer goed; de paardenbloem heeft veel mineralen en vitamines. Je kunt eigenlijk alles eten van de paardenbloem: de jonge blaadjes en de bloemen. De paardenbloem heeft een bittere smaak, de jonge blaadjes smaken minder bitter dan de oudere. Het beste is om de bladeren en de bloemen meteen te gebruiken als je ze geplukt hebt. Wil je de bloemen verwerken in de honing, tinctuur etc. dan kun je het beste de bloemen plukken die nog net open zijn. Pluk je de bloemen die al helemaal open zijn en je verwerkt deze, dan heb op een gegeven moment geen bloem meer in je honing of tinctuur, maar de zaaddozen. Net als tulpen groeit de paardenbloem ook door na de pluk.

De paardenbloem werd vroeger ingezet voor leverziektes en is vochtafdrijvend. Mocht je medicijnen gebruiken, overleg dan altijd met je arts of je wel paardenbloem kan eten, omdat het invloed kan hebben op de werking van je medicijnen.

De heerlijk geurende magnolia
Ook geniet ik enorm van de magnolia’s in het dorp. De mooie grote of kleine witte bloemen aan de bomen. Het is een van de eerste bloemen die je ziet aan een boom. We hebben zelf ook een grote magnolia in de tuin en deze bloeit altijd ietsjes later omdat hij wat meer in de schaduw staat.

Magnoliabloemen worden, vanwege hun heerlijke geur, veel gebruikt in parfum. Maar wist je dat de magnolia bloem ook eetbaar is? Sinds ik dat weet, pluk ik er elk jaar altijd een paar en eet deze zo uit het vuistje. Afhankelijk van het soort smaakt de ene magnoliabloem meer naar gember dan de andere. 

5 Tips voor wildplukken
Hoe leuk is het om een salade op te vrolijken met pinksterbloemen, paardenbloemen en magnolia? Vrolijk van kleur en speciaal van smaak. 

  • Voordat je gaat plukken, verdiep je goed in het wildplukken; sommige planten lijken op elkaar. Hiervan kan de een eetbaar zijn en de ander giftig.
  • Pluk alleen de verse bloemen en bladeren.
  • Pluk alleen wat je op dat moment kunt verwerken.
  • Pluk niet op plekken waar veel honden lopen, of langs de een drukke weg waar veel verkeer langskomt, of waar gif wordt gebruikt.
  • Laat altijd bloemen staan, zodat de insecten en bijen ook nog hun voedsel kunnen verzamelen (en andere mensen er nog van kunnen genieten).

De kleuren, geuren en smaken van de natuur
Ik kan zo nog wel uren doorschrijven over de verwondering van de natuur en de heerlijke smaken en geuren die de natuur met zich meebrengt. Vooruit, ik geef je nog één tip:

Kijk eens naar je omgeving alsof je het voor het eerst ziet.
En observeer een aantal planten een langere tijd,
zodat je kunt zien hoe het groeit en bloeit.
Het kan je wereld verrijken.

Over de auteur:

Foto van Melinda de Hond

Melinda de Hond

Persoonlijke coach van mantelzorgers voor dementerende ouder(s)

Zorg jij voor een ouder met dementie? Dan weet je hoe zwaar mantelzorgen kan zijn. De dagen vullen zich met zorgen, regelen en waken, en voor jezelf blijft nauwelijks ruimte over. De balans tussen mantelzorg en je eigen leven raakt zoek. Ik weet hoe dat voelt. Jarenlang was ik zelf mantelzorger voor mijn dementerende ouders. Met vallen en opstaan heb ik geleerd hoe ik goed voor hen kon zorgen, zonder mezelf te verliezen. Die ervaring zet ik nu in om jou te begeleiden. Zodat jij – met liefde voor je ouder én met aandacht voor jezelf – weer balans vindt. Want goed zorgen voor een ander begint met goed zorgen voor jezelf.

www.liefdevolmantelzorgen.nl

Al haar blogs

2 reacties

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Wekelijkse nieuwsbrief

Schrijf je hier in om wekelijks de nieuwste blogs te ontvangen.