Mijn laatste lange reis was naar Bali, een eiland dat mijn hart heeft geraakt. De eerste stap die ik op dat eiland zette voelde als thuiskomen. Ik was amper een dag op Bali toen de resortmanager van het prachtige superluxe resort midden in een soort van jungle (waar ik op dat moment de enige gast was) vroeg of ik mee wilde naar de andere kant van het eiland om een herdenkingsceremonie voor haar opa mee te maken. Natuurlijk ging ik mee; hoe bijzonder om een paar dagen het leven in de Balinese gemeenschap mee te maken.
Balinese gastvrijheid
Ik mocht mee naar de reiniging in de ochtend, een bijzonder ritueel waar de dorpswijze iedereen reinigde. Een prachtig beekje midden in het bos en de harmonie en de dankbaarheid was voelbaar. Ik heb foto’s mogen maken maar die houd ik privé omdat het zo’n intiem bijzonder moment is. Dat een hele familie je opneemt en je thuis laat voelen. Twee dagen lang ceremonies, tradities en heerlijk huisgemaakt Balinees eten. Vrouwen met grote manden op hun hoofd om eten, water etc. naar de volgende bestemming te brengen om daar weer het volgende ritueel mee te maken.

De dorpsvrouwen die ook Balinees dansten met prachtige sarongs aan. Een bijzonder gesprek met de dorpsoudste, met handen en voeten en gebaren. De taal van liefde en welkom begrijpen we uiteindelijk allemaal. Hoe bijzonder… ze gaven me het beste uit hun leven met enorm veel liefde en dankbaarheid. Terwijl ik het een eer vond, was dat het voor hen ook, dat een Nederlandse vrouw zo genoot van hun leven. Hun kinderen dansten en zongen voor op hun eigen soort van tempel bij het huis.
Nine star ki
In de nine star ki (Chinese astrologie) is dit gevoel van de wereldreiziger in volwassen taal het element hout 4. Ze worden gedreven door het meemaken van avonturen. Ze ondernemen reizen, uitstapjes omdat ze constant op zoek zijn naar vernieuwing, ideeën en inspiratie om over te schrijven. Ze willen het niet alleen meemaken, maar ook delen met de wereld om ervan te leren.
De andere kant
Drie dagen later was ik terug op het resort waar de geluiden van de jungle, de gekko’s, kikkers, vogels en een enkele slang me terugbrachten naar een serene rust. Het geluid dat ik nog steeds op mijn telefoon heb om me af en toe te verbeelden dat ik er weer ben. De vele apen op het eiland en de loslopende honden en de enorme rotzooi en bedelende mensen zijn de andere kant van dit eiland. De harde realiteit dat niet iedereen het goed heeft en er nog een heleboel is waar ik mijn ogen ook niet voor kon sluiten. Afdingen deed ik bijvoorbeeld bijna niet, omdat het soms echt te schrijnend was.

Bootjes uitvouwen
Een van de mooiste momenten van deze reis, naast de eerste paar dagen, was een moment op het strand. Een Balinese man met een soort van bootjes van stof kwam naast me zitten op het strand waar ik met mijn Engels sprekende chauffeur/reisleider was. De Balinese man had een andere tactiek. In plaats van te bedelen of ik iets wilde kopen, ging hij naast me zitten en bootjes uitvouwen. Prachtige witte tanden een glimlach die zo in een tandpastareclame kan en de verleider in communiceren met zijn bijna koper van zijn producten.
De Balinese wereldreiziger
Hij vroeg waar ik vandaan kwam en toen ik ‘Nederland’ zei, werd hij stil. Hij vertelde dat hij daar zo graag nog een keer naartoe zou willen. Drie jaar geleden was hij in Amsterdam geweest met een zangbandje waar hij inzat. Hij liet me een foto zien van zijn tijd in Amsterdam. Hij zei: “Ik heb daar voor het eerst sneeuw gezien.” De muziekband werd gesponsord om daar een maand lang te verblijven en op te treden. De reis van zijn leven, mogelijk zijn enige wereldreis. We lachten en ondertussen vouwde hij het ene bootje na de andere.
Natuurlijk wist ik dat ik bootjes ging kopen en wat ben ik blij dat ik dat gedaan heb. Er hangt er een in mijn woonkamer die me iedere dag aan deze reis doet herinneren en het mooie moment dat we samen deelden.
Liefde en dankbaarheid
Deze ervaringen zijn de drijfveer van een echte wereldreiziger. Dat ben ik niet, maar ik begrijp nu wel hun voorliefde voor avonturen en reizen. Ik ga zeker terug naar Bali en hoop dat ik deze man dan nog een keer terugzie, maar dan als artiest, zijn droom. Steeds als ik terugdenk en mijn bootje zie, stroomt mijn hart met liefde en dankbaarheid naar al die mooie mensen op Bali.
Verwerken van trauma of angst
Zie je veel onzekerheid, angst bij jezelf of bij je eigen kind(eren)? Of dat ze zich terugtrekken, niet enthousiast zijn, en wil je dat deuren voor jezelf of je kind openen? Wil je een eerste stap zetten in het verwerken van jouw angst of trauma? Boek dan via mail contact@eenkijkjeinjezelf.nl alvast een gratis cadeau van een online sessie van een half uur. Dan kan ik meekijken naar jouw situatie en je minimaal 3 tips van onschatbare waarde geven.
Dit delen:
- Klik om op LinkedIn te delen (Wordt in een nieuw venster geopend) LinkedIn
- Klik om te delen op Facebook (Wordt in een nieuw venster geopend) Facebook
- Klik om te delen op X (Wordt in een nieuw venster geopend) X
- Klik om dit te e-mailen naar een vriend (Wordt in een nieuw venster geopend) E-mail
- Klik om af te drukken (Wordt in een nieuw venster geopend) Print
2 reacties
Oeh wat heerlijk herkenbaar jouw reis naar Bali. Je nam me weer even heerlijk mee, naar een land en eiland waar ik zeker weer naar toe ga wanneer dat mogelijk is, Een land met prachtige rituelen 😉
Hoi Katrin ik begrijp je gevoel heerlijk eiland. Fijn dat ik je weer even meenam.
En ik ga ook zeker terug us herken je liefde voor dit eiland en de rituelen.