Vorige week nodigde mijn transkind mij uit voor een boekpresentatie met de titel ‘Als je kind trans is’. Het was in de bibliotheek in Utrecht waar nog meer lezingen waren over dit onderwerp evenals een KNIT- club voor Queer mensen (simpel gezegd de algemene term voor alles wat niet in het hokje ‘normaal’ past). Een gezelligheid en saamhorigheid waar de warmte vanaf straalde. Een grote verscheidenheid aan personen; kleurrijk, open, sommigen schuchter en zoekend naar de juiste houding en gelukkig ook veel ouders en belangstellenden.
Vandaag schrijf ik als Ally, iemand die niet tot de gemeenschap behoort, maar actief opkomt voor gelijke rechten voor mensen in de LHBTIA+ community (maar eigenlijk voor iedereen). Eerder schreef ik ook al deze blogs:
Hoe kijk jij tegen de regenbooggemeenschap aan?
Grensoverschrijdend gedrag of verkrachting is nooit jouw schuld
Belangrijke feiten en cijfers over gender
Keuzevrijheid in gender, daar ligt de grootste kracht
Ben jij ook een Ally of wil je er één worden? Dan geef ik je eerst wat kleine tips:
- Aannemen, niet willen begrijpen
Begin met het niet willen begríj́pen van gender-incongruentie, maar aannemen dat het zo ís. Je hoeft het niet te begrijpen om respect te tonen. Leven en laten leven. Deze mensen willen niet anders zijn, maar juist eindelijk zichzelf zijn. En dat wil jij toch ook? - Hoe willen ze worden aangesproken?
Je kunt vragen (wanneer je het niet weet) hoe iemand wil worden aangesproken, als je twijfelt. En niet meer naar zijn/haar oude naam vragen als je weet dat iemand een transgender persoon is. - Een LHBTQ+ vriendelijk gebaar
Zo heb ik in mijn handtekening mijn voornaamwoorden benoemd in zij/haar. Of plaats een regenboogje in je handtekening of op je website. - Let om je woordgebruik
Gebruik geen woorden als ‘ombouwen’ of ‘verkleden’
Geschreven door een ouder en psychologen
Terug naar de boekpresentatie. ‘Als je kind trans is’ is geschreven door een ouder van twee transkinderen en twee psychologen die in transzorg werken die jongeren en volwassenen begeleiden in hun zoektocht en tijdens de transitie. Het boek is echt geschreven als hulpboek voor ouders, maar ook zeer handig en leerzaam voor hulpverleners, zorgmedewerkers, docenten en leerkrachten. En voor iedereen die meer wil weten over dit proces.
Het boek geeft gesprekken weer met ouders en hun kinderen (jong of volwassen), afgewisseld met feitelijke informatie en wetenschappelijke inzichten, en geeft daarmee antwoord op veel vragen, zoals:
- Wat helpt mij als ouder in dit proces en waar kan ik terecht?
- Wat betekent het als mijn kind zich geen jongen of meisje voelt?
- Waarom heb ik dit niet eerder gemerkt bij mijn kind?
- Waar kan mijn kind terecht voor hulp?
- Wat kan ik doen om mijn kind te steunen?
- Hoe werkt hormoonbehandeling?
- Hoe moet dat met de lange wachtlijsten?
Open erover kunnen praten
In de tijd dat mijn kind vertelde dat die twijfels had en zich had aangemeld bij de VU, had ik zelf geen behoefte aan andere ouders. Wij hebben hier vooral samen veel over gesproken en doen dat nog steeds. Het was voor mij geen issue, ook al wist ik niet veel over genderdiscongruentie. Ik heb hen veel vragen gesteld, onze zorgen en angsten hebben we met elkaar gedeeld. We hadden een eerdere periode gehad met zeer intense en emotionele gesprekken m.b.t. PTSS. En mijn kind was al volwassen, dat maakt sowieso een verschil. Voor ons was het heel fijn dat we daar open over konden zijn, ik heb heel veel van hen geleerd. Er was over en weer veel begrip naar elkaar.
De deur gewezen door hun ouders
Ik besef mij heel vaak wat een voorrecht dit is, wat wij samen hebben, en ben daar intens dankbaar voor. In veel gezinnen is dit heel anders, er worden veel transpersonen de deur gewezen door hun ouders. Dan zijn ze thuis en dakloos. Juist in een zeer kwetsbare periode hebben ze ondersteuning nodig, is het belangrijk geaccepteerd te worden voor wie je bent. Zoals voor iedereen overigens.
Neem contact met mij op als je in gesprek wilt als transpersoon of als ouder. Ook zorgverleners en opleiders zijn zeer welkom, om te sparren over hoe deze personen te benaderen.
