Het is zo’n dag waarop het niet echt licht wil worden. Als ik wakker word, hoor ik de regen tegen de ruiten striemen. Mijn kleine hondje Hera vertikt het om naar buiten te gaan voor een ochtendplas, ze keert zich resoluut om bij de achterdeur en kruipt lekker weer in haar warme mandje. Ik doe wat klusjes en ga lekker schrijven.
Novemberlied
Wie maakte ook alweer een liedje over november? Het was mijn favoriete band De Dijk, bedenk ik me. Op hun CD ‘Muzikanten dansen niet’ staat het liedje over de maand waar we nu middenin zitten. Niet zo’n vrolijk liedje, maar als altijd met een prachtige tekst.
Het regent en het is november:
Weer keert het najaar en belaagt
Het hart, dat droef, maar steeds gewender,
Zijn heimelijke pijnen draagt.
Terug naar waar we zijn begonnen
Sinds onze terugkeer uit Ameland zijn we neergestreken in het vakantiehuis op ons eigen erf. Vele malen kleiner dan de boerderij en dus veel beter te verwarmen, wel zo fijn met de energieprijzen die de pan uit rijzen. Jaren geleden zei ik het al tegen mijn lief: “Als de kinderen de deur uit zijn wil ik ’s winters in het vakantiehuis wonen.” Lekker knus, heel licht en een prachtig uitzicht. Een zomerhuis en een winterhuis, dat leek me wel wat. Mijn lief verklaarde me destijds voor gek – inmiddels is het een wijs besluit. We genieten er samen van om terug te zijn in ons eerste huis op deze plek.
Mijmeringen
Als ik naar buiten kijk, zie ik
dwarrelende bladeren, bruin en geel
Gras dat nog een groeispurt doet,
het sappige groen na het bruin van de warme zomer
Het land van de boer, rommelig begroeid
Is het nog een restant van het gewas dat verbouwd is
of onkruid dat welig tiert?
De loodgrijze luchten, zware wolkenpartijen, regen op komst
Ik bevind mij
ergens tussenin
Van een zomer vol gasten naar een stille winter
Van een groot huis naar een veel kleiner
Van doen naar zijn
Van denken naar nog meer voelen
Van bedenken naar laten ontstaan
Van onrustige gedachten naar een leeg hoofd
Meer dan ooit
roept de natuur me naar buiten
Laat los, laat gaan
Frisse wind door mijn haren
In contact met de aarde
Aan zee of in het bos
Alleen het geluid van de stilte
Tijd om te vertragen
Helemaal in mijn element
Wil jij met mij de natuur in?
In november en december heb ik nog ruimte voor een coachwandeling met jou in het mooie Zeeland. Dan mag het gaan over wat jou na aan het hart ligt. Stuur een mail naar susan@susanvanderbeek.nl om jouw coachwandeling in te plannen.
Dit delen:
- Klik om op LinkedIn te delen (Wordt in een nieuw venster geopend) LinkedIn
- Klik om te delen op Facebook (Wordt in een nieuw venster geopend) Facebook
- Klik om te delen op X (Wordt in een nieuw venster geopend) X
- Klik om dit te e-mailen naar een vriend (Wordt in een nieuw venster geopend) E-mail
- Klik om af te drukken (Wordt in een nieuw venster geopend) Print






2 reacties
Wat een prachtig gedicht Susan. En idd De Dijk, prachtig gezongen en mooie tekst.
Fijn om voor de winter op je ‘oude’ honk te mogen zijn en je te kunnen verheugen op de tijd dat je weer fijn in je prachtige woonboerderij kunt leven en genieten. Heerlijk toch? 💜
Wat heb je toch een fijne schrijfstijl, wat een enorm talent. Hoe gaaf een winter en een zomerhuis in Nederland.
Uit het hoofd en in het lijf, dat is zo goed vetrouwen op je intuitie..😉