Als inwoner van dit welvarende Nederland zijn er momenten geweest waarop ik me enorm heb verbaasd over hoe ver economische belangen gaan. Alle cijfers gaan uit van geld en wat het effect is op ons, de bevolking. Wat niets zegt over het welbevinden en vooral de gezondheid van iemand. Per hoofd van de bevolking wordt er zelfs bijgehouden hoeveel er per inwoner gemiddeld verdiend wordt. Daarbij is geld de drijfveer; er wordt niet naar andere, belangrijke aspecten in iemands leven gekeken.
Gezondheid is je eigen verantwoordelijkheid. Als je ziek bent slaapt een arts er geen nacht minder om. Tenminste zoals het zorgsysteem op dit moment is ingericht niet. Ons zorgsysteem geeft zelfs een impuls aan, een goedgekeurde hulpverlener om beloond te worden als er meer zieken zijn. Terwijl het zo anders kan. Mijn droom is een systeem waarin de hele mens tot zijn recht komt, lichaam en geest zijn tenslotte één.
Gezondheidszorg is een product met een marktwaarde
Jaren geleden ben ik in een ziekenhuis gaan werken. Tot mijn stomme verbazing ging en gaat het daar ook gewoon om winst draaien. De bedrijfsvoering verschilt wel van een commercieel bedrijf. Maar uiteindelijk is gezondheidszorg gewoon een product dat een marktwaarde heeft. De waarde wordt echter niet zomaar door de markt van vraag en aanbod bepaald, maar door de verzekeraars, die aan het begin van een jaar of andere periode, (prijs)afspraken maken met een ziekenhuis of andere hulpverlener. In die afspraken staat hoeveel operaties er verricht mogen worden en wat het ziekenhuis daarvoor ontvangt. Het meest bijzondere van deze afspraken zijn:
- Ze houden geen rekening met externe factoren, zoals de pandemie;
- De ziekenhuizen worden pas na het sluiten van een behandelplan betaald, als de behandeling is afgerond;
- De invloed van de verzekeraars wordt steeds groter. Ze bepalen wat een ingreep kost, welke medicatie er vergoed wordt en welke niet. Zo nemen zij steeds meer de stoel in waar de arts, hulpverlener op hoort te zitten;
- Er wordt geen oplossing geboden voor het onderliggende probleem of de ziekte. Waardoor er vaak sprake is van symptoombestrijding;
- Ziekte is een verdienmodel geworden, niet het bevorderen van het welzijn en welbevinden.
Een arts werd betaald voor zijn gezonde patiënten
Een vergelijking is moeilijk te maken met andere landen en culturen. Maar er zijn wel degelijk andere manieren om zorg te verlenen zonder dat er een perverse prikkel is. In China is er ooit een systeem geweest waar artsen voor het welzijn en welbevinden van hun patiënten werden beloond. Een arts werd betaald voor zijn gezonde patiënten en niet voor de zieken. De behandeling was dus op genezing gebaseerd en niet op het in stand houden van de klachten.
Een verkeerde impuls; ziekte is een verdienmodel
In de huidige gezondheidszorg gaat het om zoveel mogelijk zorg verlenen om zoveel mogelijk inkomsten te genereren. Wat mijns inziens een verkeerde impuls is. Ziekte is een verdienmodel. Zorg wordt verleend volgens de kaders van de verzekeraars en heeft weinig met preventie van doen. Maar alles met geld verdienen. De ziekenhuizen en hulpverleners worden niet gestimuleerd om zieken te genezen, maar om meer behandelplannen aangeprezen te krijgen bij een verzekeraar. De oorzaak van een aandoening of ziekte wordt niet achterhaald en doorgrond. Waardoor dus nooit de onderliggende oorzaak wordt bestreden. Enkel het symptoom wordt onderdrukt. Met als resultaat? Op dit moment heeft meer dan de helft van de inwoners in Nederland een chronische ziekte.
Hypnotherapie als ondersteuning voor de reguliere zorg
Het vak dat ik heb geleerd, hypnotherapie, werd door de ontwikkelingen in de gezondheidszorg tot het donkere hoekje van rariteiten in de maatschappij veroordeeld. Omdat, zo ver als werd gedacht door de behandelaars, er betere alternatieven waren gevonden. De laatste jaren komen hypnose en hypnotherapie weer steeds meer in het positieve licht te staan en blijkt het super praktisch te zijn als ondersteuning voor de reguliere zorg. Hier springt vooral de snelheid en doeltreffendheid zonder vervelende bijwerkingen er echt uit. En eerlijk, er is vooruitgang. Waarbij je jezelf de vraag kunt stellen of hypnotherapie in het huidige systeem ingezet wordt wanneer dat nodig is of wordt het dan als concurrent gezien?
Hypnose is een mooie aanvulling
Terwijl hypnose een mooie aanvulling is om tot een holistische (het geheel) kijk te komen. Nu wordt hypnose vooral ingezet in ziekenhuizen bij onverklaarbare buikklachten. Bij heel veel kinderpoliklinieken wordt het al veelvuldig ingezet of indien nodig doorverwezen naar een hypnotherapeut. Daar worden enorm goede resultaten op geboekt. Die tijd en bijwerkingen schelen enorm. Met als uitgangspunt dat de cliënt de controle heeft en bepaalt en niet de arts, verzekeraar of iemand anders. Ook bij stress, wat een hele grote groep mensen parten speelt, is het goed in te zetten. Zo leert iemand weer te luisteren naar zichzelf in plaats van maar door te blijven hollen. Hypnose heeft oneindig veel mogelijkheden.
De huidige structuur is gebaseerd op productie en wantrouwen
Ja, ik geloof dat de reguliere zorg heel veel van de alternatieve en holistische zorg kan leren. En vice versa. De huidige structuur van de gezondheidszorg is gebaseerd op productie en wantrouwen. Alles moet worden gemeten en aangetoond. Vragen als waarom een verpleegkundige de helft van de werktijd moet besteden aan administratieve taken en niet aan patiëntenzorg is daar een van de meest schrijnende voorbeelden van. Daarnaast is de arts degene die hoort aan te geven wat iemand nodig heeft aan zorg. Hierbij is hij naar mijn idee verantwoording schuldig naar de patiënt en niet naar de verzekeraar. Waarbij je als patiënt er echt goed van doordrongen mag zijn dat jouw gezondheid van jou is. Het is je eigen verantwoordelijkheid. Er is nog een hele wereld te winnen met preventie. In de vorm van goede voeding en een gezondere levensstijl.
Op zoek naar een ander systeem
Tijd om op zoek te gaan naar een ander gezondheidssysteem dat is gericht op welzijn en welbevinden en waarin:
- Wordt gekeken naar het beste voor de patiënt zonder daarin afhankelijk te zijn van het huidige, reguliere gezondheidszorgsysteem;
- Er wordt bekeken hoe iets voelt en wat het aan kwaliteit toevoegt aan iemands leven;
- Er wordt gestuurd op preventie en een betere levensstijl;
- Er weer zorg wordt geleverd in plaats van dat er aan symptoombestrijding wordt gedaan;
- De patiënt duidelijk heeft dat de eigen gezondheid onder de eigen verantwoording valt.
Of zoals Hippocrates het eerder zei: “Laat voeding je medicijn zijn en je medicijn je voeding.”
Ben je nieuwsgierig naar de mogelijkheden en wat ik voor jou kan betekenen? Neem dan contact op: kailosinzichten@gmail.com.
Dit delen:
- Klik om op LinkedIn te delen (Wordt in een nieuw venster geopend) LinkedIn
- Klik om te delen op Facebook (Wordt in een nieuw venster geopend) Facebook
- Klik om te delen op X (Wordt in een nieuw venster geopend) X
- Klik om dit te e-mailen naar een vriend (Wordt in een nieuw venster geopend) E-mail
- Klik om af te drukken (Wordt in een nieuw venster geopend) Print







4 reacties
Wat heb je dat weer waardevol verwoord
Dank je wel Anne-Lies Voelt voor mij dat het daar tijd voor is.
Mooi verwoord! Fijn dat je dit thema belicht.
Dank je wel Jellie en heel graag gedaan. was echt een onderwerp waar ik al tijden iets over kwijt wil.