Onlangs las ik de uitdrukking in de Flow: ‘betwixt and between’ – zo noemen rituelenonderzoekers een fase waarin alles op zijn kop staat. Onzekerheid over de toekomst kan je een wankel gevoel geven. Tegelijkertijd schept het ook de ruimte om je leven een duwtje in de voor jou goede richting te geven. December is bij uitstek een maand om de balans op te maken. Welke gewoontes heb jij het afgelopen jaar ontwikkeld en mogen ze mee het nieuwe jaar in?
Hoor jij ook tot de groep mensen die ommetjes in de natuur zijn gaan maken omdat er weinig anders te doen was? En ervaar je ook hoe goed dat voor je is? Misschien heb je andere dingen opgepakt, is er meer ruimte voor creativiteit gekomen bijvoorbeeld. Bij mij was een onaf borduurwerk uit een kringloopwinkel aanleiding om te gaan borduren. Het had wat voeten in de aarde, want borduurwol vind je niet zomaar meer. De schatkamer bleek te bestaan en ook nog dichtbij, in mijn eigen Middelburg.
Dit is een wereld die ik niet ken
Bij het uitzoeken van prachtige kleuren borduur wol raakte ik in gesprek met wildvreemde andere vrouwen. Dit is een wereld die ik niet ken, met het imago van suffe tutten. Ik ontdek dat het maken van talloze kleine steekjes rust schept in mijn hoofd. Onder mijn handen groeit er iets moois. Deze nieuwe gewoonte mag van mij mee naar 2022. Net zoals schrijven dat mag, ik begin mijn dag met het schrijven van ochtendpagina’s à la Julia Cameron. Drie pagina’s, nog voor het ontbijt. Dromen, spinsels, ongecensureerde gedachten en gevoelens, alles mag aan het papier worden toevertrouwd. Het maakt dat ik elke dag met een schone lei kan beginnen.
Brief aan 2022
Over een maand ben jij er, nieuw jaar. Ik ben benieuwd naar je. Naar wat je gaat brengen. Naar wat ik ga neerzetten, naar wat er mag ontstaan. De zaadjes eerder gezaaid, soms al jaren geleden. Zaadjes die gaan groeien en bloeien, omdat ik ze water geef. Verlangend naar kleur. Als de kleuren van een oneindig veld vol wilde bloemen, waar vlinders fladderen en bijtjes zachtjes zoemen.
Een plek om te blijven
Zeeland, de plek die we ooit kozen opnieuw omarmen. Wij zijn er niet voor niets neergestreken zoveel jaar geleden. De potentie van de plek mag nog veel meer worden ingezet. Zeeuwse klei, goed om te aarden en te gronden. Een plek om te blijven, ook als onze jongste is uitgevlogen. Een plek om te groeien, te schrijven, poëzie in de polder. Een plek voor mij en mijn lief, voor onze kinderen die af en toe terugkeren op het nest, voor onze gasten, voor alle dieren om ons heen.
Als ik mijn ogen dichtdoe, zie ik een yurt. Hij staat op het veldje achter de stal, omringd door beukenhagen. Besloten stilte. Een schrijfplek, een plek voor coachsessies en workshops. Een plek om af en toe in te slapen. Kleurrijk ingericht. De prachtige blauw geëmailleerde antieke houtkachel – die we deze zomer in Frankrijk hebben gevonden – staat in het midden, het vuur knispert.
Wat zijn jouw dromen?
Hoe is het met jou? Wat zie jij voor jezelf weggelegd in het nieuwe jaar? En hoe heb je het afgelopen jaar ervaren? Misschien kun jij, als je terugkijkt op de onzekere periode die we achter de rug hebben, ook opmerken dat je bent gegroeid. Misschien heb je wel nieuwe gewoontes aangeleerd waar je blij mee bent. Je hebt wellicht nieuwe dingen ondernomen. Of je bent dapperder, flexibeler, creatiever dan je altijd hebt gedacht.
Doe wat je te doen hebt, nu en in het nieuwe jaar. Doe het in zachtheid voor jezelf en voor de mensen om je heen. Wil jij ontdekken wat schrijven voor je kan doen voor je persoonlijke groei? Kijk dan eens op mijn website https://susanvanderbeek.nl/email-coaching/
Foto: door Esther van Berk
2 reacties
Wat een fijn blog om te lezen, je hebt er zelfs een nieuwe creatieve flow erbij en zo geweldig om te lezen, over het groeien en bloeien , verlangend naar kleur. Ook zo benieuwd naar de yurt en jouw/ jullie mooie plek in Zeeland.
Ha Monique, de Yurt is er nog niet, maar ik kan hem al wel voor me zien 😉 Welkom om eens langs te komen als je in Nederland bent!