Het is zaterdagmiddag en ik heb geen plannen voor dit weekend. Ik stuur een whatsapp naar een man die ik onlangs heb ontmoet. Het is een Roemeen die al vier jaar met zijn camper door Spanje aan het reizen is en edelsteensierraden verkoopt. Hij nodigt me uit om een visje te eten op het strand. Ik heb toch niets op de planning staan en besluit op zijn uitnodiging in te gaan.
Een heerlijk krachtig gevoel
Onderweg geniet ik van de kustlijn van Málaga en luister ik naar mijn nieuwe playlist. Af en toe zet ik mijn versnelling in S, dat voor voor mij voor speed staat en druk mijn gaspedaal wat dieper in. De kracht van mijn auto doet me denken aan mijn paard Farruco die met mij erop een sprintje neemt. Het is een heerlijk krachtig gevoel. Ik ben echt in het moment van deze dag en de controle in mezelf laat ik los. Een gevoel dat niets moet en alles er mag zijn.
Op het strand
Aangekomen in een badplaats waar ik nog nooit ben geweest, speur ik naar zijn camper, maar ik kan ‘m niet vinden. Op het losse zandpad dat naar de eerste lijn van het strand leidt, vind ik zijn camper tussen vele andere campers en tentjes van mensen die daar ’s nachts op het strand overnachten of vissen. Het is heel idyllisch en deze plek staat niet vermeld op de site van vrij kamperen.
Een warm weerzien
Ons weerzien is warm en ik krijg een dikke zoen. We kletsen honderduit en genieten van het Spaanse strandleven. Af en toe passeert er iemand die een armbandje van hem wil kopen. Ik neem het gesprek in het Spaans over, want daar is hij nog niet zo bedreven in, al kan ik behoorlijk wat Roemeense woorden naar het Spaans of Italiaans vertalen. Taal kan een barrière zijn, maar daar hebben onze zielen geen last van.
Vrijheid is een groots geschenk
Af en toe kijk ik in zijn mooie amandel kleurige ogen en lees daar vrijheid in. Hij vertelt me dat hij zich in Roemenie behoorlijk onderdrukt heeft gevoeld. Een wereld die ik niet ken, omdat ik altijd in vrijheid heb kunnen leven. We maken ook de link naar vrijheid in je geest en dat is waar ik nu veel in leer. Het belang van in het moment te zijn, beslissingen kunnen maken vanuit het nu, vanuit je gevoel in plaats van een controlerende gedachten. We zijn dankbaar voor alles wat er nu is en kijken gelukzalig om ons heen.
Een nevelachtige sfeer
Er wordt een leuk feestje gevierd op zo’n 30 meter van ons vandaan. We kijken naar de lachende mensen die lekker staan te dansen en drinken. De mist van de zee zorgt voor een nevelachtige sfeer op het strand. Ondanks het feit het al 21.30 uur is, voelt de temperatuur nog warm en benauwd aan. Het is tijd om te gaan eten en we lopen naar een chiringuito, een typisch Spaans restaurantje waar ze in een boot hout branden om daar de vers gevangen vis te roosteren. We bestellen sardientjes en een rosada (een roodbaarvis). De lieve Argentijnse serveerster maakt een praatje en ik vertel haar dat ik vorig jaar in haar geboorteland was en deel mijn mooie momenten met haar.
Nieuwe contacten
De wat oubollige jaren ’80 muziek staat te hard, dus we beslissen om na de maaltijd terug te gaan naar de camper. Ik voel een hand in de mijne, hij wil dat ik in het donker veilig terugloop. Er staan twee Zwitsers met een biertje op hem te wachten. We stellen ons aan elkaar voor en er is meteen een klik. De Zwitserse vrouw is bezig met het afronden van haar coachopleiding en we praten gelijk honderduit. Ik geef haar mijn visitekaartje, want ze hangt aan mijn lippen hoe ik me in de afgelopen jaren met dieren en coaching heb ontwikkeld. Het bier is op en ze haalt een fles witte wijn uit hun oude camper waar ik een kijkje mag nemen.
Om 3 uur ’s nachts de zee in
Het relaxte leven en het delen van wat er nu is, maakt me gelukkig. Er worden twee ligstoelen gehaald zodat we ook naar de sterrenhemel kunnen kijken. Deze avond zijn er vele vallende sterren te zien; ik tel er acht! Ik zie dat het stelletje tegen elkaar aankruipt en ik voel een hand die mijn voeten masseert. Het is tijd om even af te koelen en ik besluit om 3 uur nachts de zee in te duiken. Ik ga schaars gekleed en loop in het pikkedonker richting kustlijn. Door de lichten van de kampeerders en tussen de visserslijnen door vind ik mijn weg de zee in. Er worden verschillende lichten op me gericht om mij in de gaten te houden. Nou dat is heel lief, goed bedoeld, maar zo kan ik niet mijn eigen moment pakken.
Out of my comfort zone
Alles wat ik deze avond heb gedaan voelt als een stukje out of my comfort zone. Iets spontaans ondernemen zonder te bedenken waar dit naartoe leidt. Uiteraard ben ik wel bewust wat ik wil en blijf dicht bij mezelf. Deze man is dertien jaar jonger dan ik en maakt zich niet druk om mijn leeftijd. Hij maakt zich ook geen zorgen om zijn financiën, omdat hij erop vertrouwt dat het altijd goedkomt. Het is onze zielsconnectie, die herkenning diep in ons, wat het zo speciaal maakt.
Afkoelen
De verkoelende zee doet met goed en ik besluit na terugkeer naar huis te rijden. De Zwitsers maken aanstalten om naar hun eigen camper te gaan. Ik word door de man in kwestie duidelijk tegengehouden met de vraag of ik de nacht wil doorbrengen in de camper. Ik lach en ondanks het feit het verleidelijk is om met een mooie en interessante man op het strand te staan, pak ik toch mijn spullen en vertrek.
Ik ben op ontdekkingsreis
Terug naar huis rijdend overdenk ik mijn affirmaties die ik op 8-8 heb neergezet. De geborgenheid, de spirituele connectie, het veilige gevoel, de empathie en de vrijheid die ik bij deze man voelde staan zeker op mijn lijstje. Maar er staat nog meer op. Ik ga niet voor perfectionisme, maar weet sinds de afgelopen maanden wat ik mezelf gun en wat ik waard ben. Ik ben op ontdekkingsreis en reis nog even door.
Dit delen:
- Klik om op LinkedIn te delen (Wordt in een nieuw venster geopend) LinkedIn
- Klik om te delen op Facebook (Wordt in een nieuw venster geopend) Facebook
- Klik om te delen op X (Wordt in een nieuw venster geopend) X
- Klik om dit te e-mailen naar een vriend (Wordt in een nieuw venster geopend) E-mail
- Klik om af te drukken (Wordt in een nieuw venster geopend) Print






