Een oase van rust in de Botanische tuin op de Zuidas

Als je aan Amsterdam Zuid denkt, gaan je gedachten vrijwel meteen naar de Zuidas. Het zakencentrum van de stad. Als je er doorheen loopt, zie je torenhoge bankgebouwen, advocatenkantoren, allerlei andere financiële instellingen, tal van barretjes, restaurantjes, enkele luxe winkels, sportfaciliteiten, hoge torenflats en één grote supermarkt. Er lopen veel jonge mannen rond, strak in het pak met in de ene hand een koffie togo en in de andere een aktentas. Ook ambitieuze vrouwen in mantelpakje, eveneens met de koffie en tas. En niet te vergeten: de telefoon. Want hier moet het gebeuren. Hier wordt het grote geld verdiend.

Hortus Botanicus van de VU
Hoewel je denkt dat het er volgebouwd is, wordt er nog steeds bijgebouwd en krijgt Station Zuid een opknapbeurt. Dat is ook wel nodig, want er waren maar twee perrons. De verbouwing hiervan gaat duren tot 2036. Maar je kunt ontsnappen aan die drukte. Achter het VU Medisch Centrum ligt de Botanische Tuin Zuidas. Oorspronkelijk heette het de Hortus Botanicus van de VU. Deze werd in 1967 opgericht door C.P. Broerse – ook bekend van de Heemparken in Amstelveen – voor onderwijs en onderzoek, vooral voor de faculteit biologie. Eigenlijk was het eerst een systeemtuin waarin één plantenfamilie in een apart vak stond. Dat was makkelijk voor de studenten. In de loop der jaren werd het een samenspel van planten en paden.

Een prachtig smeedijzeren hek staat uitnodigend open
Het is lang geleden dat ik er was, dus ik besluit er weer eens naartoe te gaan. De tuin is gratis toegankelijk en in alle seizoenen mooi, staat er in de informatie die ik van tevoren even lees. Het is voor mij dichtbij: stukje tram, stukje lopen en dan zie ik de ingang al. Het valt meteen op dat er een prachtig smeedijzeren hek is, dat uitnodigend openstaat. Een breed klinkerpad loopt naar een klein gebouwtje, wat een winkeltje en een minikoffietentje blijkt te zijn. Aan weerszijden van het klinkerpad, wordt mijn oog getrokken naar heel veel verschillende planten, bomen, struiken en kleuren. Daartussen lopen kleine kronkelpaadjes. Straks maar eens even gaan kijken.

Er zijn 8000 verschillende soorten planten
In heb gelezen dat er zo’n 8000 verschillende soorten planten zijn. Bijzondere planten uit de nalatenschap van verzamelaars, en beschermde in beslag genomen planten die reizigers naar Schiphol hebben meegenomen. Er is ook een grote collectie Bonsaiplanten van de vroegere Floriades in 1972 en 1982. De Chinese penjingtuin werd in 1999 aangelegd. Het is een tuin om tot rust te komen. Er zijn ook kassen met de grootste verzameling cactussen en succulenten van Nederland. Zij zijn onderdeel van de Nationale Plantencollectie. En dat alles op een stuk grond ter grootte van 1 hectare.

Verborgen picnictafels
Ik drink even iets op het kleine terrasje en besluit om een paar kronkelpaadjes te gaan verkennen. Ik heb het idee dat ik hier alleen ben. Het is zo heerlijk stil, af en toe een vogeltje en wat vlinders. Verschillende tinten groen, prachtige bloemen die ik nog nooit heb gezien. Vogelhuisjes en op verschillende plaatsen picnictafels, die zijn zo neergezet dat je ze bijna niet ziet en ze zijn ook niet storend in het geheel.

Je kunt hier trouwen!
Er zitten een paar mensen te aquarelleren en ik blijf even kijken hoe ze dat doen en wat ze gekozen hebben. Eén vrouw is bezig met de bananenboom en het lijkt net alsof je de bananen er zo vanaf kunt halen. Die zitten er nog niet aan, maar dat heeft ze extra gedaan, vertelt ze. Iets verderop worden allemaal witte stoelen neergezet. Er is straks een bruiloft en alles moet op tijd klaar zijn. Dit kan hier dus ook.

Een oase van rust
Ik snuffel nog even in het winkeltje tussen de zaden, planten, informatieve boeken en ansichtkaarten. De verleiding is groot, maar ik besluit om naar huis te gaan en niets te kopen. Ik moet hier toch maar eens vaker naartoe gaan. Dichtbij en een oase van rust.