“Mijn kleur staat er niet tussen”, zegt ze als antwoord op de vraag: ‘welke kleur trekt jouw aandacht?’ Voor haar staat een ronddraaiende schaal met poppetjes in een veelvoud aan kleuren. Wat ze zoekt is een kleur die op de scheidslijn ligt van bruin en wit. Taupe zoals ze zelf zegt.
Wat ik dan nog niet weet, is dat hier haar antwoord schuilt. Het antwoord op de vraag: ‘welke kleur past er het dichtste bij?’ Ik nodig haar uit deze van het plateau te pakken. De plek waar poppetjes gekleed in vilt, in een verscheidenheid van kleuren haar aankijken. Met iets dat op weerstand lijkt pakt Astrid het bruine vilten poppetje. Het witte poppetje zet ze ernaast. En zo staan bruin en wit haar met grote ogen aan te kijken, alsof ze haar een verhaal willen vertellen waarvan Astrid nu nog geen weet heeft.
Ruimte maken voor aardse zaken
Deze kleur, die de mix vormt van bruin en wit, sieren de muren in het huis van Astrid sinds ze twee jaar geleden haar woonkamer heeft verbouwd, zo hoor ik haar vertellen. Er was blijkbaar behoefte aan meer ruimte in haar hoofd, meer ontspanning en rust – maar wel met de nuchterheid van bruin, die ervoor zorgt dat je met twee voeten op de grond blijft staan. Ruimte maken voor aardse zaken, dat is wat dit bruin en wit haar eigenlijk twee jaar geleden al te vertellen hadden. En nu ze hier voor een workshop scheurwerk(t) bij mij aan tafel zit, hoor ik het verhaal dat eronder ligt.
Rouw en verdriet zijn haar basis
“Ik wil vooruit, wanneer ben ik aan de beurt?” Dat is wat Astrid bezighoudt, na zware, pittige tijden van rouw, verlies en verdriet. Het ligt inmiddels achter haar, maar rouw en verdriet zijn haar basis geworden. Nu ze deze aanvulling met mij deelt, begrijp ik haar verhaal nog meer. Bruin die vertelt dat thuiskomen bij haarzelf noodzakelijk is na het harde werken en zorgen voor thuis. Daar waar familie, haar gezin de basis vormt. Dat deze kleuren haar raken is zichtbaar.
Haar verlangen visualiseren
Hierna duiken we verder in de workshop scheurwerk(t); haar verlangen mag op haar moodboard gevisualiseerd worden. En zo maken we de overstap naar scheuren met kleuren waarin Astrid deze kleurrijke informatie als gedachtegoed met zich meeneemt. Zorgvuldig scheurt ze terwijl ze stil op haar stoel zit. Bladzijde na bladzijde draait ze kritisch om in de tijdschriften voor haar. Astrid scheurt, ze kijkt, herhaalt het patroon totdat ze voelt ‘ik heb genoeg’.
Een passende compositie
De fase breekt aan waarin ze haar scheursels in een passende compositie op het bord voor haar neerlegt. Ze schuift en verschuift totdat ze er tevreden over is. Stap voor stap, van boven naar beneden plakt ze vast wat ze er zojuist heeft neergelegd, op een manier alsof ze zeggen wil: ‘hier komt niemand tussen.’ En toch hoor ik mezelf tegen Astrid zeggen (wanneer ik haar een stapel oude scheursels aanreik): “Is er nog ruimte voor iets wat je hierin aantreft?”
Lila heeft een extra boodschap
De scheursels zijn overblijfselen van andere scheurwerk(t)-momenten. Zonder verrast te zijn, zonder van haar apropo te raken bladert ze verder. Ze kiest wederom zorgvuldig en heeft nog niet door dat ze nu hele concrete stappen zet om nog dichter bij haar verlangen te komen. Haar verlangen dat roept: ‘Het is tijd, jouw tijd.’ Het is de kleur lila die ze zachtjes toevoegt en die dit nogmaals bevestigt. Lila is de kleur die zegt: ‘nieuwe richting vinden na een verlies of periode van rouw.’ En precies dat is wat haar rust brengt om een ieder die belangrijk is voor haar mee te nemen op de weg naar haar verlangen. Ieder in zijn eigen tempo. Lila is ook de kleur die je aanmoedigt om vertrouwen te hebben in dat wat komt, omdat het de schakel is tussen het verleden en de toekomst. Het versterkt je gevoel van veilig, ontspannen en emotioneel zeker voelen.
Toe aan de volgende stap?
Ben jij ook toe aan jouw volgende stap en wil je ontdekken welke kleur jouw verlangen weerspiegelt in een moodboard? Boek dan een workshop scheurwerkt(t). Ook superleuk om samen te boeken met je vriendinnen, (schoon)zussen of collega’s.
