Wat zou jij graag eens willen doen, alleen doe je het niet omdat je jezelf tegenhoudt? Omdat het geen nut heeft, omdat je denkt dat je het niet kan, omdat je geen tijd hebt, of omdat anderen dat gek zouden vinden. De ‘Fuck-it’ strategie is een briljante oefening die helpt om juist wél te doen wat je zo graag zou willen. Om meer vertrouwen te krijgen en om vrijer en nieuwsgieriger in het leven te staan.
Thema: Vertrouwen
In deze maand oktober vertel ik meer over vertrouwen, één van de drie kernthema’s die wat mij betreft de pijlers zijn van voluit kunnen en durven leven.
Waar angst is, kan er geen vertrouwen zijn
Heb je voldoende vertrouwen in jezelf, in je eigen kracht en creativiteit, in je talenten en je vaardigheden? Of is er onzekerheid of angst? Waar angst is, kan er geen vertrouwen zijn. Dan kun je wel twintig redenen bedenken waarom je dat ene waar je zo naar verlangt niet doet.
Je beste vriendin zijn
Vertrouwen is dus ook: niet te streng zijn voor jezelf, zelf weer je beste vriendin zijn. En vertrouwen is leven in het nu, in plaats van te veel leunen op automatismen uit het verleden of angst voor de toekomst.
Ik wilde zingen
Al jarenlang kriebelde het bij mij. Ik wilde zingen. Maar ja, ik kon niet zingen. En toch, telkens voelde ik af en toe dat verlangen om te onderzoeken of ik écht niet kon zingen. Dat was me namelijk van kind af aan altijd verteld. Mijn oma was operazangeres en mijn moeder kon heel goed zingen en gitaar spelen. Telkens als er kerstliedjes werden gezongen, of tijdens de musicals op school, kreeg ik de boodschap dat ik niet kon zingen. Terwijl ik muziek maken en samen zingen wel ontzettend leuk vond. Maar ja, als je als kind al verteld is dat je iets niet kan of niet mag, dan ga je daarin geloven, toch?
Ik had dertig redenen om het niet te doen
Dat kind-verlangen om te kunnen zingen was weggestopt. En af en toe kwam het weer naar boven, als een klein vonkje dat kriebelde, zo’n stil verlangen. Maar ik stopte het weg, want mijn hoofd had wel dertig redenen bedacht om het niet te doen.
- Ik heb daar nu écht geen tijd voor.
- Ik ga dáár toch geen geld aan uitgeven.
- Waarom zou ik dat doen? ik ga geen zangeres meer worden ofzo, op mijn leeftijd.
- Het is een totaal nutteloze en doelloze activiteit.
- Anderen kunnen dat veel beter dan ik.
- Waar moet ik dan oefenen en instuderen? Dat zullen de buren vast niet leuk vinden.
- Ze ziet me al aankomen, die zanglerares; weer zo’n Miep zonder talent die zo nodig wil zingen.
- Ik vind het gewoon eng, wat als ik het echt niet kan?
- …..
En er was één goede reden om het wel te doen
Die ene reden om het wel te doen bleef knagen. Ik was nieuwsgierig naar wat ik met mijn stem kon doen en of het waar was, dat ik niet kon zingen. Nu ik het zo opschrijf, besef ik met een glimlach dat dat wel twee goede redenen zijn. Dus eindelijk, zo’n drie jaar geleden was ik het zat. Ik dacht letterlijk: ‘Fuck it! Ik wil dit gewoon gaan doen!’ Ik trok de stoute schoenen aan, boekte tien zanglessen bij een hele leuke zanglerares en met kloppend hart en de zenuwen in mijn buik ging ik ernaartoe.
Wat ik al die tijd had geloofd, bleek niet waar te zijn
En wat was het leuk! De eerste keer zong ik schoorvoetend met een zacht stemmetje de lerares na. Ze bleef me aanmoedigen, uitdagen, stimuleren en begeleiden, totdat ik stukje bij beetje gewoon voluit met de muziek meezong. We gingen zelfs tweestemmig zingen en later ook een keertje met een groepje van vier mensen. Ik ging steeds meer genieten van dat uurtje zangles in de week. En de buren? Fuck-it. Jammer dan. Doodeng vond ik het eerst, maar zo ontzettend leuk. En ik heb mezelf verbaasd. Ik kan wél zingen! Alles wat ik al die tijd had geloofd, was gewoon niet waar. Echt niet waar.
Juist die kleine dingen gaan over voluit leven en ontdekken
Inmiddels denk ik met zoveel plezier terug aan het feit dat ik mezelf dat gegund heb. En zoals ik al dacht, ik ben niet verder gegaan met zingen, in een koor of een band. Ik ben zelfs niet doorgegaan met zanglessen, omdat ik te veel in Spanje ben is dat wat lastiger. Maar weet je, de ervaring is het dubbel en dwars waard geweest. Ik heb plezier gehad en een levens veranderende ervaring meegemaakt, omdat ik uit mijn comfortzone heb mogen ervaren dat hetgeen ik zo lang over mezelf heb gedacht en geloofd, gewoon niet waar was. En dat is goud waard.
Dat is waar vertrouwen ook over gaat
Vertrouwen gaat dus ook over:
– jezelf niet klein houden
– ‘oude’ bange stemmetjes niet meer geloven
– je verlangen serieus nemen
– keuzes maken die je blij en vrij maken
– onbevreesd uit je comfortzone stappen
Fuck-it!
Dat hoeft echt niet groots en meeslepend te zijn, als het voor jou maar waardevol of gewoon leuk is. Af en toe kun je gewoon tegen jezelf en tegen je strenge stemmetjes en twijfels van binnen ’Fuck-it!’ zeggen. Probeer maar eens, het is super bevrijdend en geeft lekker veel vrijheid en vertrouwen. Na elke reden die je bedenkt om iets niet te doen, zeg je gewoon ‘Fuck-it’. Kijk maar eens hoe dat voelt. Heerlijk!
Online koffiedate
Vind je dat nog niet zo makkelijk en blijven de twijfel-gedachten toch steeds bovendrijven? Dan is het wellicht handig om wat dieper op onderzoek naar jezelf te gaan. Ik kan je direct een aantal tips en aanwijzingen geven tijdens een online koffiedate. Dat is een geheel vrijblijvende en gratis online afspraak van een half uurtje waarin ik even vrij met je meedenk. Neem contact met me op en we plannen een date.
En misschien vind je het leuk om de ‘Fikser-test’ te doen. Je kunt hier checken in hoeverre en op welke gebieden jij jezelf nog tegenhoudt om voluit te leven.
