Van thuis heb ik meegekregen dat je alles kan bereiken wat je wilt. Maar ik was als jongste uit een gezin van drie kinderen voor veel dingen te jong. ‘Je bent te jong om mee te doen, te snappen wat er aan de hand is, uit te gaan…’ en meer van dat soort uitspraken heb ik heel vaak gehoord. Het voelde als een belemmering om iets niet te mogen omdat ik te jong was. Dat er ook mensen zijn die vinden dat ze ergens te oud voor zijn, ontdekte ik later pas.
Als je ergens te jong voor bent, is dat vaak met een achterliggende reden; je hebt een bepaalde lengte of gewicht nog niet bereikt, je hersenen zijn nog niet uitontwikkeld… Allemaal mogelijkheden waarom je ergens te jong voor bent. Meestal is het een kwestie van groeien om ergens niet meer te jong voor te zijn. Dan levert het geen of minder gevaar op of heb je geleerd ermee om te gaan. Vooral te jong om te werken, te jong om auto te rijden en te jong om te trouwen vind ik daar een mooie voorbeelden van.
Te oud komt niet voor
Volgens mij ben je nooit te oud om iets te doen of te leren. Leeftijd is voor dat soort dingen geen criterium. Helemaal niet zelfs. Dan is er iets anders aan de hand waar leeftijd als excuus bij wordt gebruikt om er geen andere uitleg aan te hoeven geven. Nu moet ik toegeven dat ik uit een familie kom waar tot op hoge leeftijd van alles gedaan en ondernomen wordt. Het begrip achter de geraniums zitten is bij ons onbekend. In het vocabulaire van mijn moeder komt ‘te oud’ ook gewoonweg niet voor en dat heeft ze aan mij overgedragen. Geregeld heb ik door de jaren heen de verhalen gehoord van mijn oudtantes die tot op hoge leeftijd nog van en naar Suriname reisden, of met hun eigen autootje het hele land doorreden op 93-jarige leeftijd.
Mijn over-overgrootmoeder
Een van de bijzondere geschiedenissen uit mijn familie is die van mijn over-overgrootmoeder, de oma van mijn opa die mijn moeder nog gekend heeft. Ze is op hoge leeftijd, zo rond de 105 jaar gestorven. Dit na een zwaar leven dat ze deels in slavernij heeft doorgebracht. Mijn moeder is op 5-jarige leeftijd aan haar voorgesteld, kort nadat mijn opa weer terug verhuisde naar Suriname en zijn gezin meenam.
Redenen om iets niet meer te doen
Er zijn talloze redenen waarom je iets niet meer kan doen, zoals:
- Na 30 jaar zwaar tilwerk in de bouw- of de zorgsector, of bij de Hoogovens is het voor velen merkbaar aan hun lichaam. Dit uit zich in lichamelijke klachten als rugpijn, versleten gewrichten of vermoeidheid. Hierdoor is het een goed idee om wat anders te gaan doen. Voor de een is dat het hebben van een moestuin en voor de ander een vistripje met vrienden.
- Als je een ongeluk krijgt waardoor je daarna lastig kan inschatten hoe hard je ergens kan rijden als je van A naar B moet. Handig om dan voor een andere manier van reizen te kiezen.
- Dat je een ziekte krijgt die een dusdanig grote invloed heeft op je functioneren dat je niet meer hetzelfde kan doen als voorheen.
Er is vaak een andere reden
Als je jezelf vertelt dat je ergens te oud voor bent, is er vaak een andere reden voor. Het is iets wat je voor jouw waarheid bent gaan aanzien. Dat je iets niet meer mag of kan omdat je een bepaalde leeftijd hebt. Iets niet meer willen is persoons afhankelijk, dat heeft weinig van doen met hoe oud je bent. De een wil de hele wereld overreizen en in een ander land gaan wonen op oudere leeftijd, de ander wil graag vrijwilligerswerk doen of tijd met de kleinkinderen doorbrengen. Het is allemaal goed. Zolang het bij je past en oké voelt. Niet omdat je te oud zou zijn.
Ik ken iemand die het liefst de hele dag thuis is, graag visite ontvangt en lappendekentjes breit ‘om aan de arme kinderen te geven’ (zoals ze zelf altijd zegt). Het uitgangspunt is: zolang je iets doet met je leven waar jij je prettig bij voelt, doe je wat past voor jou. Of je nou 100 of 10 jaar oud bent doet er dan verder niet zoveel toe. Zolang het idee dat jij in je hoofd hebt je maar niet belemmert in je doen en laten.
Ze staat nog steeds haar vrouwtje
Ook mijn moeder begint zo langzamerhand eer te doen aan de familie geschiedenis van heel lang blijven doen wat je wilt en mogelijk is. Ze woont al meer dan 20 jaar in een huis met een hele grote tuin. Die tuin is haar lust en haar leven. Af en toe doet ze een toertje door Nederland en komt ze een paar dagen op visite bij ons. Waarna ze vaak nog wat andere bezoekjes af legt. Naar een van mijn broers, oude bekenden of familie die nodig weer bezocht moeten worden. Met haar 78 jaar staat ze nog steeds haar vrouwtje.
Ik ben net lekker bezig
Gelukkig maar dat ik heb meegekregen dat ik nooit te oud ben om iets te leren, te reizen en te ondernemen. Ik heb namelijk nog zoveel plannen! Er zijn nog reizen die ik wil maken over de hele wereld. Mijn praktijk mag nog verder groeien en bloeien. En er zijn plannen om heel goed te leren varen op een boot. Geregeld worden de plannen bijgesteld, komen er plannen bij en gaan er plannen af, maar deze drie staan er al geruime tijd. Tegen mijn zoon zeg ik altijd dat ik 120 jaar word en dat hij dus voorlopig niet van me af is.
Geen bewuste keuze
Vertel jij jezelf dat je ergens te oud voor bent? Of haal je uit je leven wat er uit te halen is? Vaak is het geen bewuste keuze die je ooit gemaakt hebt. Onbewust neem je patronen, ideeën en denkbeelden over, vooral in de eerste zeven jaar van je leven. Zij leggen de bodem voor de rest van je leven. Wat niet wil zeggen dat het onveranderlijk is. Als je hinder gaat ervaren van de zaadjes die in je brein zijn geplant door je opvoeding, genen en omgeving, is daar verandering in mogelijk.
Hypnose aan het strand
Maak jij bewust de keuze om je onbewuste het gewenste gedrag aan te leren? Dan spreekt mijn evenement ‘Hypnose aan het strand’ je vast aan. Meer weten? Open de link: https://facebook.com/events/s/hypnose-aan-het-strand/536199071239221/
4 reacties
Hey Natasia, ik heb hier een te lange reactie op waarin ik vertel dat ik mijn erfenis van opgedrongen en geaccepteerde overtuigingen nog langer weiger te leven.
Wat een waardevolle blog deze week!
Liefs, Anneke
Oeps, de uitgebreide versie ligt in je mailbox
Fantastische blog Natasia! En ook helemaal waar. Hetzelfde als de uitspraak: “Als je voor een dubbeltje geboren bent wordt je nooit een kwartje…” Ook deze uitspraak is voor velen herkenbaar maar zo onwaar…je bent immers zelf verantwoordelijk voor je leven. En wat jezellf ook mooi omschrijft: Het gaat erom dat je iets doet waar je blij van wordt en niet iets laat omdat je meent dat je er te oud voor bent. Neemt niet weg dat het ene mens gezegend is met gezonde genen en energie en het ander wel de positiviteit heeft maar niet de energie of kracht om veel te ondernemen. Ook dat is niet erg als je dat dan ook maar accepteerd dat dingen zijn zoals ze zijn en niet tegen de stroom in zwemt. Rustig meedeinen op het ritme van je eigen leven is ook heel helend. Dank voor het delen.
Dank je wel Micky. Ja, iedereen is verantwoordelijk voor z’n eigen leven maar het leven is ook maakbaar. Daarnaast helpt meedeinen zo op z’n tijd ook goed om uit te rusten, bijvoorbeeld.