Onverwacht een weekend stilte voor de storm

Zomaar ineens een heel leeg weekend. Heel anders dan gepland; een dag met bijscholing, een afspraak met vrienden en nog wat werk te doen. Griep bij de ander gooit roet in het eten en de bijscholing gaat niet door. Geen auto tot mijn beschikking en een storing bij NS maakt dat ik alleen met een grote omweg mijn doel kan bereiken, dus ook de afspraak met vrienden gaat niet door. Na de eerste teleurstelling is er plotseling ineens veel ruimte. En ik heb mijn huis het hele weekend voor mezelf!

Toestemming aan mezelf
Een heerlijk gevoel van rust en ruimte, stilte en alleen. En al snel ook veel ideeën wat ik dan allemaal kan doen. Zoveel dat ik ook al meteen weet dat dat niet lukt. Ik geef mezelf toestemming om het op zijn beloop te laten en in dit weekend helemaal in de flow van het moment te zijn. Mijn muziek opzetten, misschien wat werk op pc, filmpje kijken, naar buiten voor een wandeling, even naar de stad, tekenen, schrijven, dansen, het kan allemaal. Ik word al heel blij dat ik elk moment kan kiezen.

Waardevol besef
Ik ga eerst eens lekker koffie zetten en pak de telefoon om mijn broer te bellen; we hebben elkaar al een paar weken niet gesproken en hij kampt met gezondheidsproblemen. Ik hoop dat het langzaamaan beter met hem gaat, maar hij vertelt dat er toch weer een nieuwe operatie nodig is. Hij heeft het al zien aankomen en is er vrij rustig onder, vol vertrouwen en positief. We voeren een mooi gesprek en ik ben trots op hem dat hij het zo knap accepteert. Dat hij nu goed naar zijn lichaam luistert en doet wat hij kan om te genezen. Ook als het hem, zoals nu, niet meezit.

Door dit gesprek word ik me er ook bewust van dat ik dankbaar ben voor mijn gezonde lichaam. Ik klaag wel eens over iets te veel kilo’s, maar dat is dan ook alles. Ik besef me na het gesprek met mijn jongere broer dat het zomaar anders kan zijn. Dat weet ik natuurlijk wel, maar het besef dat het waardevol en niet zomaar vanzelfsprekend is goed te ervaren.

Warm thuis
Nu ‘moet’ ik even naar buiten, pak de fiets en ga naar het winkelcentrum voor een paar boodschappen, loop er wat gedachteloos rond, voel de kou op mijn huid. Ook dit maakt me dankbaar, zomaar de ruimte hebben om dit even te doen, de kou te voelen en weten dat er een warm huis is waar ik altijd naartoe kan. Mijn gedachten gaan naar de vele mensen uit oorlogsgebieden waar het nu koud is en ze in onmenselijke toestanden de winter moeten zien door te komen. Afschuwelijk!

AndersMagazine
Verhalen cirkelen rond in mijn hoofd, over te maken keuzes, over werk dat te doen is, over afspraken na het weekend en over mezelf. Thuis zet ik een muziekje op, van een zangeres die ik kort geleden ontdekt heb. Ik word er blij van. Ik voel rust in mijn lichaam, dat is fijn. Dan neem ik plaats achter mijn laptop en ga aan het werk. Het nieuwe AndersMagazine is bijna gereed, weer een mooi nieuw nummer met inspirerende verhalen. Ik kan mijn creativiteit helemaal uitleven bij het opmaken van dit online tijdschrift. Dat heb ik mezelf toch maar geleerd! Ik vergeet de wereld om me heen en heb nauwelijks in de gaten dat het donker wordt, zo ga ik erin op. 

Alleen met mezelf, en morgen ook!
Ook de avond vult zich als vanzelf, met muziek en een stapel kranten en tijdschriften om te bladeren en te lezen. Op het gemak, omdat het kan. Wat is het fijn om af en toe zo’n dag te hebben. Alleen met mezelf en mijn eigen gedachtes. Ongestoord doen wat ik wil, voelen wat er is en lekker zijn.

Stilte voor de storm, ik weet het, de drie december-events staan voor de deur: Kerst Anders, Relax massagedagen en OudenNieuwAnders. Dat wordt druk, veel mensen, hard werken en royaal genieten van alles wat er is. Dat realiserend geniet ik extra van deze mooie stille dag, wetend dat ik morgen nog zo’n dag voor mezelf heb. Ongepland en misschien daarom wel extra fijn!